Ik denk dat palliatieve sedatie een troost is voor mensen die geen euthanasie mogen plegen of de moed niet hebben deze procedure in gang te zetten. Mensen met een terminale ziekte zijn vaak bang voor een pijnlijke dood en willen hun laatste momenten niet ‘afzien’. Ik denk ook dat het vaak iets is dat op het laatste moment ‘snel’ beslist wordt. Ik heb zelf iemand een jaar palliatief begeleid en op het einde werd ze opgenomen in het ziekenhuis met de optie om op elk moment te vragen naar palliatieve sedatie, alsook gaf ze artsen de toestemming het haar toe te dienen als ze zagen dat haar pijn ondraaglijk werd. Ze had een gezwel tussen luchtpijp en slokdarm, wat kans op verstikking (een vreselijke dood) zeer reëel maakte. Op een gegeven moment werd het gezwel net iets te groot en begon ze te stikken, op die moment hebben artsen de sedatie toegediend waardoor ze de laatste minuten niet onnodig heeft moeten afzien. Vandaar dat ik denk dat het vaak ‘at the spur or the moment’ wordt beslist. Ik vind het prima als men wil bijhouden hoe vaak het gebeurd en onder welke omstandigheden, maar een echte controle erop vind ik zelf niet voordelig. In mijn mening zullen er dan patiënten zijn die onnodig moeten afzien en familieleden die er machteloos op toe staan te kijken hoe een patiënt langzaam en pijnlijk aftakelt. Nee, dank u.