Moonwalk zet school in rep en roer
• zaterdag 28 november 2009
•
www.destandaard.be
• Auteur: (vhn)
LAKEN - Het Lakense Jan-van-Ruusbroeckollege strafte een leerling die danste op de speelplaats. Zijn medeleerlingen kwamen in opstand.
Flyers, posters, sms'jes, een Facebookgroep en zelfs een telefoontje naar radiozender Studio Brussel: de kameraden van Yigi Liu (16) reageerden heftig toen hij het verbod kreeg om tijdens de speeltijd nog naar buiten te gaan. In plaats daarvan moest hij tijdens de pauze op een stoel bij de bureaus van de directie gaan zitten. Daar kwam nog bij dat Yigi op het einde van de examens een uur moest nablijven om de gebeurtenissen met de adjunct-directeur te bespreken. Die maatregel trok de school ondertussen in.
'Vorige dinsdag stond ik tijdens de speeltijd een beetje in mijzelf te dansen, in de stijl van Michael Jackson', vertelt Yigi. 'Iemand anders zag dat en begon te roepen: “Dans! Dans!,. In geen tijd stond de hele speelplaats rond mij.'
'De dag erna werd ik bij de adjunct-directeur geroepen en kreeg ik te horen dat ik deze week niet meer op de speelplaats mocht om te voorkomen dat ik zou dansen.' Yigi stemde in met de sanctie.
'Ik geef toe: ik heb me wat laten ophitsen. Twee jaar geleden heb ik ook al eens een dansverbod gekregen na een tecktonikdansje. De directie vindt het onveilig als er zoveel mensen bijeen scholen. Uiteindelijk zijn zij verantwoordelijk mocht er iets gebeuren.'
Enkele leerlingen vonden het dansverbod van deze week zeer onrechtvaardig en verenigden zich op Facebook. Het resultaat was een staking gisterenochtend. De hele speelplaats scandeerde daarbij de slogan 'Laat hem vrij!'.
'De leerlingen dachten dat de straf veel erger was', vertelt de voorzitter van de leerlingenraad, die haar naam liever niet in de krant wil. 'Pas toen de directeur met zijn megafoon de uitleg had gedaan en we met een leerlingendelegatie met hem zijn gaan praten, ging iedereen terug naar de klas. Het tweede lesuur is normaal van start kunnen gaan.'
'We zijn er niet tegen dat leerlingen dansen op de speelplaats', reageert directeur Paul Dedijn. 'Maar het stoorde ons hoe hij zich telkens liet ophitsen door zijn vrienden. Samen met hem hebben we besloten dat het beter was om een paar dagen binnen te blijven tijdens de speeltijd. Zodat de gemoederen wat konden bedaren.'
'We hadden nooit verwacht dat dit zich zo snel zou verspreiden onder de leerlingen, laat staan dat de reactie zo hevig zou zijn. Zo'n heisa, met al die moderne middelen, komt voor ons als een totale verrassing.'Het strafbeleid van de school staat op de agenda van de volgende klassenraad.
Dit artikel toont in mijn ogen de fijne grens tussen democratie en autocratie. De school probeert het beste voor de leerlingen te doen door bijeenscholing tegen te gaan, aangezien dit weleens slechte gevolgen kan hebben. Langs de andere kant verbieden ze daarbij een leerling te dansen, wat in mijn ogen een beperking van de vrijheid van deze leerling is. Leerlingen die de motivatie van de school dus niet weten, gaan vanzelfsprekend opstandig worden en voelen zich zelfs onderdrukt. Ikzelf zou het als leerling ook erg onrechtvaardig hebben gevonden als een ander gewoonweg moet binnenblijven omdat hij gedanst heeft op de speelplaats. Een beetje absurd dat je gestraft wordt voor een beetje onschuldige “fun” tijdens de pauze... Maar natuurlijk plaatst de uitleg van de directie alles in een ander daglicht. Een samenscholing van leerlingen kan inderdaad leiden tot elkaar verdringen, wegduwen, omverlopen,… Wat dan weer kan zorgen voor scheldpartijen en ruzie, en uiteindelijk (in het ergste geval) zelfs voor gevechten. Zo ver hadden de leerlingen vanzelfsprekend nog niet nagedacht, omdat ze zich natuurlijk aangevallen voelden.
Het positieve hieraan is wel dat er meteen een eenheidsgevoel opleefde, waarbij leerlingen zich samen gingen verzetten. Dat samenhorigheidsgevoel zou vaker in scholen moeten leven. Zo zie je maar wat een gemeenschappelijke “vijand” bij mensen kan losmaken.
Ook de oplossing van de directie vind ik goed gevonden: een delegatie van de leerlingen bij zich laten komen, deze inlichten en het nieuws laten verspreiden. In mijn ogen heeft men dat rustig en doordacht aangepakt. Als er nog eens iets zou voorvallen waarbij een leerling erg onrechtvaardig gestraft lijkt, zou ik wel meteen voor een verklaring naar de leerlingen toe zorgen. Het zou heel wat misverstanden uit de wereld helpen. Bovendien zou het laten zien dat de school toch een democratie is die het beste voor hun leerlingen voorheeft en geen autocratie die de leerlingen onderdrukt.