Ik snap niet dat iemand tot zoiets in staat kan zijn. De moeder heeft inderdaad zelf een syndroom waardoor zij haar dochter een zware ziekte toekende. Ondanks dit syndroom vind ik dit toch onwaarschijnlijk.
Ik vind het ook verschrikkelijk dat pas een dokter, na 16 ziekenhuizen te bezoeken, heeft ontdekt dat Nina niet echt ziek was. Het meisje had uiteindelijk al dood kunnen zijn omdat de vader euthanasie had voorgesteld.
Ondanks dat de vader dit voorstelde heeft hij zich nooit afgevraagd of dat zijn dochter wel werkelijk ziek was. Hij moet toch aan sommige dingen getwijfeld hebben waardoor hij dit wel kon ontdekken??

Uiteindelijk is het meisje wel gered en kan ze gezond verder leven. Toch denk ik dat Nina een trauma voor haar leven heeft opgelopen. Er zullen altijd van die momenten blijven die ze moeilijk zal kunnen aanvaarden bv. als ze toch een ernstige ziekte zou krijgen, gaat ze dit dan geloven of niet.