De economie en de crisis. Op zich ken ik er niet genoeg van om daarover mijn boekje open te doen. Maar de laatste jaren kunnen we er niet meer omheen. De meesten voelen het of beginnen het te voelen. Terwijl de consument minder geld heeft om uit te geven, verhogen de bedrijven steeds de prijzen van hun producten. Natuurlijk begrijp ik ook dat zij zich in een crisistijd bevinden. Toch zijn het precies de levensnoodzakelijk producten dat duurder worden. Brood bijvoorbeeld, nog niet zó heel lang geleden betaalden we 20 frank voor een brood. Nu is dat € 2,20. Het is geen oplossing om te zeggen dat je stopt met brood te eten. Hetzelfde zien we nu met Pampers, je kan je kind moeilijk in zijn broekje laten plassen, om nog maar te zwijgen van zijn grote behoeften. Je kind kan dus niet zonder luiers, maar de prijs wordt wel steeds hoger.
Dat luxeproducten duurder worden, tot daar aan toe. Je kan wel zonder sigaretten en alcohol leven. Maar de levensnoodzakelijke producten dat begrijp ik niet helemaal. Het is te zeggen ik begrijp het wel, iedereen heeft deze producten nodig. Dus net op die producten halen ze het meeste winst. Maar het wil gewoon niet in mijn kopje dat er mensen op kosten van mensenlevens winst willen maken. (Ik zou dan ook nooit een goede bedrijfsleider kunnen zijn ) We zien steeds meer en meer mensen die deze levensnoodzakelijke producten niet meer kunnen kopen. Die mensen leven EN in armoede EN ongezond. Dan wordt het moeilijk om nog iets van je leven te maken.
We hebben dan natuurlijk nog het fenomeen 'De Index'. Maar de stijging van de prijzen en de stijgingen van ons loon zijn die ooit navenant geweest? Ik dacht het niet!
Maar wanneer zullen we uit deze crisistijden verlost zijn?