Ik sluit me aan bij de drie vorige meningen. De familie van de vrouw heeft jaren met de beste bedoelingen voor de vrouw gezorgd. De man moet elke dag opnieuw toekijken op hoe zijn vrouw lijdt onder de verschrikkelijke pijn. Het is voor hem enorm moeilijk geweest om te aanvaarden dat hij zijn vrouw binnenkort zal moeten afgeven, maar hij beseft dat dit het beste is voor haar. Ik vind dat men, in dergelijke gevallen, niet mag uitgaan van het feit dat het een kwestie van assisteren bij zelfmoord is. Natuurlijk zullen er hier en daar wel gevallen zijn waarbij men misbruik zou maken van het helpen bij euthanasie, maar men moet toch ook beseffen dat het bij dit geval écht met de beste bedoelingen zou gebeuren?