Schrijnend, schokkend, hartverscheurend, ... . Het gekerm van de kinderen gaat recht door het hart. Met open mond aanschouwen we deze beelden en we voelen ons zo machteloos. Die kinderen staan verschrikt tegen een muur te wachten tot het hun beurt is om geslagen te worden, om vernederd te worden, om behandeld te worden als een hond. Heel waarschijnlijk was dit niet de eerste keer dat deze kinderen gemarteld werden, want zo wil ik het noemen 'een marteling'. Dit is niet meer de 'verantwoorde' pedagogisch tik, waarover vele het hebben. Dit is mishandeling. Deze kinderen worden getraumatiseerd en gaan heel hun leven de gevolgen hiervan blijven dragen. Het basisvertrouwen, dat zo belangrijk is voor deze kinderen, kan niet gevoed worden. Dit vertrouwen kan niet eens worden aangemaakt, door de opvoeders hun praktijken. Deze kinderen leren niet hoe je in 'normale' situaties moet reageren. Ze leren niets. Vele van hen gaan dit ook zien als de omgangsnorm, omdat ze net niets anders leren dan slagen en verwonden.
Dit is mensonwaardig en ik hoop dat ze snel tegen zulke drama's in gaan. Het is vreemd om te zeggen, maar GELUKKIG zijn deze beelden verschenen zo weten we tenminste dat deze praktijken gebeuren. Te vaak sluiten we onze ogen nog voor deze problematiek. Nu kan het aangepakt worden en gaan deze kinderen en hun volgende generaties hopelijk een 'normaal' leven kunnen leiden. Leiden met korte 'ei', in plaats van met een lange 'ij'. Een leven waarin ze worden gerespecteerd om wie ze zijn!