Deze moordenaar weerhield zich niet van huiselijk geweld, in een vijf jaar lange relatie met één van zijn slachtoffers. Zijn vriendin werkte bij haar vader in een winkel. Nadat de vriendin wijs genoeg was om aan de huiselijke tirannie te ontsnappen, stapte Wood met een geweer naar de winkel. Met voorbedachte rade schoot hij de vader van de vriendin dood en vermoordde daarna de vriendin. Toen de politie arriveerde legde hij zijn geweer neer om het alsnog terug op te pakken en op de agenten te schieten. De agenten schoten echter raak en Wood werd zwaargewond naar het hospitaal gebracht. Daar werd hij geopereerd om jaren later een dodelijke injectie te krijgen.

Op zich vind ik het absurd dat de man eerst werd opgelapt om daarna de doodstraf te krijgen, toch begrijp ik de rechtsgang die ieder burger mag hopen te krijgen. De schok rond de doodstrijd geeft een dubbel gevoel, kan de doodstraf dan wel op een ‘humane’ manier gebeuren?

We willen ons niet ‘verlagen’ tot een doodstraf in België, levenslange opsluiting is ons alternatief. In 2006 heeft de minister van Justitie op een parlementaire vraag geantwoord dat een levenslange opsluiting in de praktijk gemiddeld neerkomt op een opsluiting van 12,5 jaar vooraleer betrokkene voorwaardelijk in vrijheid wordt gesteld.

Het moet je vader/man en zuster/dochter maar zijn die in de winkel werden doodgeschoten…