Dit artikel (en Breiviks hongerstaking) gaat niet over het feit dat hij geen PlayStation krijgt. Breivik klaagt aan dat hij 23 uur per dag in een kleine cel opgesloten wordt en eigenlijk mensonwaardig behandeld wordt. Zonder ook maar iets van zijn daden goed te willen praten, vind ik niet dat hij volledig ongelijk heeft. Een gevangenisstraf dient niet om iemands leven zo miserabel mogelijk te maken. Uiteraard gaat het om een (welverdiende) straf, maar dit hoeft niet te betekenen dat we iemand bij wijze van spreken moeten pesten en folteren tot hij er bij neervalt.
Iemand wordt opgesloten ofwel om de maatschappij tegen hem te beschermen, ofwel om iemand te bestraffen voor gedane feiten (vaak een combinatie van beide), maar ook in dit straffen zijn er grenzen. Een leven in de gevangenis doorbrengen is een verschrikkelijke straf op zich. Dit soort veroordeling nog eens extra zwaar maken door iemand 90 procent van de tijd niet uit een kleine kamer te laten, is in mijn ogen meer een kwestie van wraak dan van straf.
Om nog even terug te komen op het feit dat men in de gevangenis kan studeren: is dit niet juist iets dat we moeten aanmoedigen? Iemand die tien jaar in een hok zit zonder iets zinnig te doen, zal volgens mij niet als een beter mens terug de maatschappij inkomen. Laat staan dat hij voorbereid is op een nieuw en beter leven in de maatschappij. Ik heb het nu niet over Breivik, omdat hij waarschijnlijk nooit meer deel uit zal maken van onze maatschappij, maar zovelen anderen zullen ooit wél terug vrijgelaten worden.
Willen we dan mensen zien die nog steeds dezelfde zijn als toen ze binnenkwamen, die worden losgelaten helemaal onderaan de maatschappij of mensen die aan zichzelf hebben kunnen werken, hebben gestudeerd, getoond hebben dat ze betere mensen willen (en kunnen) worden en met een diploma op zak klaar zijn voor een tweede kans?