De AI-koorts wordt steeds hoger opgedreven


Een AI-ontwikkelaar krijgt 100 miljoen dollar aangeboden om over te stappen naar Meta. Zijn huidige werkgever doet hem een nog hoger bod om te blijven. Waar gaat dat allemaal naartoe?


Koortsachtig is Mark Zuckerberg alle top AI-ontwikkelaars aan het contacteren om ze naar Meta te lokken. Daarbij zwaait hij met startbonussen van 100 miljoen dollar – ja, per persoon. Zo kaapte hij drie mensen weg bij OpenAI, waarna Sam Altman zich gedwongen zag om publiek te verklaren dat er “geen belangrijke namen” bij waren. Maar intussen blijkt Trapit Bansal, van het kernteam dat OpenAI’s redenerende systeem o1 ontwikkelde, ook te zijn gezwicht voor de bankbiljetten van Zuckerberg. Deden dat nog: een half dozijn toppers van bij Google Deepmind, Safe Superintelligence en Thinking Machines Lab. Die laatste twee zijn de pas opgerichte bedrijven van respectievelijk Ilya Sutskever en Mira Murati, twee eerder opgestapte centrale figuren van OpenAI. Zuckerberg heeft trouwens eerst (of tegelijkertijd?) geprobeerd om Safe Superintelligence en Thinking Machines Labs in hun geheel over te nemen.

Zuckerbergs semi-overname van Scale AI eerder deze maand – 14,3 miljard voor 49 procent van het bedrijf– was dus maar het begin. Wat is er aan de hand?

Wel, eerst en vooral: Mark Zuckerberg weet dat hij achterloopt en hij doet wat hij in het verleden al een paar keer heeft gedaan: alles uit de kast halen om een inhaalbeweging te forceren. Tegen letterlijk eender welke kostprijs. Zoals toen hij Whatsapp kocht voor 22 miljard dollar.

Sam Altman houdt best in gedachten dat Zuckerberg met die tactiek al herhaaldelijk heeft gescoord. En niet alleen Zuckerberg is wanhopig. De mensen die de afgelopen twee weken níét naar Meta zijn overgestapt, die hebben van hun huidige werkgever een tegenbod ontvangen dat vermoedelijk van dezelfde grootteorde is. Niet dat élke AI-ontwikkelaar 100 miljoen waard is. Maar alle technologiebedrijven vechten om een klein kransje van absolute toppers – mensen die heel nauw betrokken waren bij de ontwikkeling van de grootste, meest succesvolle AI-modellen. Het zou gaan om hooguit een paar tientallen mensen.

Diezelfde bedrijven lijken ondertussen niet bijzonder hard te proberen om de AI die ze al hebben, om te zetten in producten waar de doorsnee gebruiker iets aan heeft. OpenAI heeft eigenlijk als enige een echt succesvol AI-product, namelijk ChatGPT. Nee, iedereen heeft de blik gericht op de hoofdprijs: AGI (artificial general intelligence) of, zoals het nu onomwonden wordt genoemd, superintelligentie.

En zo loopt de kostprijs om superintelligentie te bereiken, of zelfs maar in de race te blijven, steeds hoger op. Amazon is nu voor Anthropic (ook een bedrijf opgericht door ex-OpenAI-toplui) een datacenter aan het bouwen dat 2,2 gigawatt aan elektriciteit zal verbruiken, de output van twee forse kerncentrales. Dat alles, om maar te kunnen aanklampen bij OpenAI en Google.

Steeds vaker hoor je deze race vergelijken met twee andere historische technologische prestaties: het Manhattan-project (de atoombom) en het Apollo-project (de maanlanding). Die projecten werden veel strakker georganiseerd. Toch is de vergelijking niet onzinnig. In de drie gevallen werden zo goed als ongelimiteerde middelen ingezet om iets te bereiken dat eigenlijk buiten het bereik van het toenmalige wetenschappelijke kunnen lag. En waarvan het nut voor de mensheid op zijn minst betwistbaar was.


Blog DS, 27-06-2025 (Dominique Deckmyn)