Je kan tevergeefs in vele moslim landen gaan zoeken naar kerken. Deze staan er om verschillende redenen niet. Ook o.a. omdat het geen eigenschap is van de historische cultuur van vele moslim landen (op Turkije en nog enkelen na, deze waren in de geschiedenis ook gedurende jaren volledig katholiek).
Multi cultureel zijn moet kunnen. Maar de kerken en moskees met minaretten uit de geschiedenis zijn eigenlijk beschouwbaar als cultureel erfgoed. Ze vertellen over het verleden en geven een persoonlijke tint aan elke cultuur. Ik kan er goed inkomen dat de inwoners van Zwitserland een minaret niet zien zitten. Ze hebben trouwens (de meeste van hen teminsten) niets tegen moskees. Maar een moskee in de alpenwei is ook een vrij groot contrast. Je vindt er ook geen grote tempels van andere relegies. Enkel de kerken die characteristiek zijn aan de Alpen.

Aan de andere kant is dit voor een gelovige soms kwetsend. Maar is integratie niet aanpassen aan het land i.p.v. het land aanpassen? Deze zin is niet rechts getint maar slechts de algemene interpretatie van het woord: "het opnemen in het groter geheel" (citaat Van Daele) => "groter geheel" => Democratie => dus het volk heeft inbreng in wetgeving => in dit geval heeft een democratieve stemming uitgewezen dat de meerderheid geen minaretten wil
=> Democratie wil zeggen:
"1. Initiatiefrecht. Elke deelnemer moet vrij zijn om een initiatief te kunnen nemen en een wetsvoorstel of wetswijziging in te dienen.
2. Recht op spreken. Elke deelnemer moet in gelijke mate de kans hebben de andere deelnemers te informeren en met hen van gedachte te wisselen over het voorstel dat ter tafel ligt.
3. Stemrecht. Elke deelnemer moet de gelegenheid hebben een stem over het voorstel te kunnen uitbrengen. Een overeengekomen meerderheid van de stemmen bepaalt of het voorstel al dan niet aangenomen wordt." (citaat wikipedia)
=> als men dit niet zou respecteren is er geen sprake van democratie maar van dictatuur of corruptie.

Men heeft ook een zeer grote vrijheid in wat men doet en laat op het vlak van geloof, maar deze zaak is zuiver toeristisch en culturistisch te argumenteren.

Oog om oog en tand om tand is hier natuurlijk ook op van toepassing. Maar als beide kampen iets toegeven zou een compromis toch tot de mogelijkheden bestaan? Het is allesinds geen slimme zet van zowel de campagnes van Zwitserland (die soms een beetje extreem rechts waren ipv zuiver tegen de minaretten) als van de Moslimgemeenschap in Turkije. De media draagt hier ook vaak een steentje aan bij.