![]() |
|
#1
|
|||
|
|||
Ik ben het kennelijk eens met de mening van Senne en de reactie van Kevin. Heel veel mensen die niet in het onderwijs tewerkgesteld zijn, hebben inderdaad geen weet hoe zwaar lesgeven kan zijn. Verschillende gedachtegangen zijn het eens dat het beroep van leraar gepaard gaat met een overvloed aan vakanties, geen werk in de weekends en hier en daar nog een vrije dag ertussen. Ontkennen doen we dat zeker niet, maar dat we al die verlofdagen ook echt met onze benen in lucht cocktails drinken is op zijn zachts uitgedrukt onwaar. De job van leerkracht kan, zoals Senne aanhaalde, invloed hebben op je privéleven. Vooraan in de klas staan en een groep van plusminus twintig leerlingen dag in dag uit onderwijzen is enorm zwaar en kan voor sommigen te veel worden. Op psychisch vlak, maar allicht ook op fysiek vlak. Ik weiger de vergelijking te maken met andere beroepen en met voorbeelden te smijten waarom de ene job zwaarder zou zijn dan de andere. Elk beroep heeft zijn 'zware' kanten en ik vind dat we tolerant moeten zijn en elk beroep zouden moeten erkennen.
|
#2
|
|||
|
|||
Crevits wil leraar op lijst zware beroepen
Eigen mening: Veel mensen onderschatten het beroep leraar. Ze denken dat leraren uit het secundaire onderwijs slechts 21 of 22 uren moeten werken per week. Ze vergeten de voorbereidingen die in lessen kruipen en houden geen rekening met springuren. Ook het psychologische aspect van het leraar zijn valt niet te onderschatten. Je komt in contact met verschillende leerlingen, verschillende klassen, verschillende problemen. Het is niet voor niks dat verschillende leerkrachten thuis zitten met een burn-out. Of ik dan vind dat leraar op de lijst mag bij 'zware beroepen'? Dat niet meteen. Ik spreek mijn eigen winkel tegen, maar ik vind net dat het beroep leerkracht een mooie herintegratie kan zijn bij verschillende jobs vanaf een bepaalde leeftijd. Dit dan wel met een uitgebreide cursus rond diversiteit, differentiatie, psychologie,...
|
#3
|
|||
|
|||
Ik sluit me aan bij wat er hier al verteld werd. Wie niet in het onderwijs staat, heeft geen flauw benul van de werklast. Niet alleen tijdens die 22 uren die je voor de klas staat, maar ook ervoor, erna, in de vakanties, op vrije dagen. Bovendien laat een goede leerkracht zijn/haar vak nooit helemaal los. Ik merk zelf al dat ik voortdurend mogelijke PAV-onderwerpen zie in nieuwsitems, ik elk leerplatform Nederlands tevergeefs probeer te onthouden (ik zou dat toch echt eens moeten opschrijven, denk ik dan, maar wààr?, mijn bureaublad puilt nu al uit van de documenten). Ik merk ook dat ik de verhalen van mijn stageleerlingen nu al moeilijk kan loslaten. Een Afghaanse vluchteling in de klas, een Roemeen wiens vader werd vermoord, een gezin onder toezicht van de jeugdrechter omwille van mishandeling, … Leraar is een job die vaak wordt onderschat. En dat is onterecht. Maar je kan er niet omheen dat een job in het onderwijs ook voordelen heeft. We HEBBEN veel vakantie om te recupereren. Zelfs al werk je de helft van je welverdiende zomervakantie, dan nog heb je een volle maand zalig nietsdoen. Komt daar nog een paasvakantie, krokusvakantie, herfstvakantie bij.. En een hoop verlengde weekends. Je hebt mooie uren. Je bent op tijd thuis. Eens je vastbenoemd bent, kan je op heel wat zekerheden rekenen. Je hebt een mooi pensioen.
Leraar op een lijst van zware beroepen? Dat vind ik overdreven. Dat het beroep van leraar wordt gelijkgesteld aan dat van een grondwerker, paramedisch personeelslid, schipper of matroos? Dat je ze niet kan vergelijken, daar zit inderdaad wat in. Maar zoals hiervoor al werd aangehaald, élke job heeft voor-en nadelen. Dus ook het beroep van leraar. Dat een grondwerker die z'n rug letterlijk krom heeft gewerkt, vroeger op pensioen kan, vind ik logisch. Ik denk dat we in deze maatschappij sowieso op zoek moeten naar alternatieven voor vervroegd pensioen. De vergrijzing is nu eenmaal een feit, en tegen dat wij, twintigers, op pensioen kunnen gaan, is dat potje allang leeg. Ik denk niet dat het per sé een kwestie is van je krom werken tot je écht niet meer kan, ik denk eerder dat we moeten investeren in heroriëntatie. Een job zoeken én vinden die je wél kan volhouden tot je 65ste en vooral: durven veranderen. Wie zegt dat je tot je 65ste grondwerker moet blijven? Wie zegt dat je tot je 65ste leraar moet blijven? Durven uitkijken naar alternatieven en vooral: als samenleving ook openstaan voor 50- (en 60)-plussers op de werkvloer. |