![]() |
|
#1
|
||||
|
||||
Ik dacht meteen aan temptation island toen ik de titel las
![]() (niet dat ik daar naar kijk eh ![]() Ik kan mij goed vinden in onderstaande reacties. Ik denk dat het ook allemaal heel relatief is. Bedriegen is nooit helemaal goed te keuren, maar er zit toch een groot verschil in -bv. bedriegen bij een, laten we zeggen, quiz van DS of bedriegen bij een examen waar je niet voor geleerd hebt. -En wie, in welke omstandigheden bedriegt, is ook een factor die de ernstigheid beïnvloedt. (Al kan ik aannemen dat sommige hier niet mee akkoord gaan, ik verwacht dus commentaar ![]() ![]() Iemand die bedriegt uit luiheid of iemand die bedriegt uit onkunde zijn in mijn ogen geen "gelijke" bedriegers. Of bedriegen aanstekelijk is, weet ik niet. Ik kan me er wel in inleven. In het secundair was er immers de 'spiek-klas' en de 'brave klas'. In de 'brave klas' vond men het natuurlijk niet eerlijk dat de andere klas er zich met betere resultaten van af maakten, terwijl zij eerlijk hun middelmatige punten haalden. Toch bleef die klas eerlijk zijn punten halen uit angst gevat te worden. Bedriegen geeft vaak een beter eindresultaat dan eerlijk tewerk gaan, mensen die hun geweten daarvoor opzij kunnen schuiven en de risico's ervoor durven nemen, komen dus ook soms tot een positiever resultaat. Maar of het daarmee goed te praten is?! |
#2
|
||||
|
||||
De resulstaten van dit onderzoek begrijp ik heel goed.
Als je iemand uit je omgeving iets ziet doen wat met bedrog te maken heeft en die persoon haalt dan daar nog is winst uit (kan materialistisch of mentaal zijn) dan wil je dit toch ook denk ik? (als dit je interesseert natuurlijk) Ik geef eerlijk toe dat ik dit ook zou doen, gewoon van het principe uitgaand "Ik kan het toch niet maar ik geef toch maar af want ik krijg toch geld", dus gewoon de korte pijn en afgeven. Bijna iedereen doet het dus het wordt al als normaal aanschouwd terwijl bedriegen toch wel als een verschrikkelijk kwaad mag en soms moet aanschouwd worden. |