Van Rompuy staat voor extra horde

[toon.peeters]

Ik begrijp de hele drukte niet goed rond deze functie van Europees President.
Als ik mij niet vegis heeft Van Rompuy zelf 14 dagen geleden toegegeven dat hij niet echt bezig was met het Europees presidentschap.
Tot hij plots enkele dagen later voor de eerste keer wordt genoemd als 1 van de topfavorieten voor deze functie. Sindsdien is het item niet meer weg te slaan uit het nieuws. Hoe komt dit toch?
Eerst wordt er duidelijk gesteld dat men in België niet echt bezig is met het Europees presidentschap en nog geen week later staan alle kranten er vol van. Men volgt alle geruchten op de voet en peilt tijdens iedere gelegenheid naar de meningen van andere hooggeplaatste politici.
Ben ik de enige die mij er aan stoort dat het steeds ofwel zwart ofwel wit is hier in België en nooit eens grijs? Toen Van Rompuy zich niet kon vinden in de rol van Europees President was er niemand geïnteresseerd in de andere kandidaten en was het een kort hoogtepunt in een nieuwsuitzending. Maar nu blijkt dat Van Rompuy het wel eens zou kunnen halen, staat het nieuws er vol van. Zijn wij dan echt zo egocentrisch ingesteld? Dat iets pas waarde krijgt als er een Belg zich mengt in het hele verhaal.

Voor mij is het een beetje te gek voor woorden. En ik stel voor dat we gewoon wachten tot er een nieuwe Europees President benoemd is alvorens zoveel aandacht te schenken aan de aanloop van deze benoeming.

[Rosalie.VanderVelde]

De gevolgen voor ons land wanneer een Belg op de troon van Europa komt te zitten zullen onwaarschijnlijk zijn. Moest Van Rompuy deze functie in handen krijgen, zitten we er de komende 2.5 jaar warmpjes bij.

Wat mij tegenzit is, hoewel Van Rompuy deze functie perfect zou uitvoeren als ervaren low-profile politicus en onderhandelaar, hij zelf niet echt staat de springen voor de promotie.

Van Rompuy die op zijn levensweg zijn pensioen al in het viezier heeft, mag nu de hoogste en belangrijkste functie van Europa bekleden.
Pas heeft hij door een soort 'burgergevoel' een land in misère nog mogen overnemen van zijn collega Letêrme. Toen zat hij opgescheept met functies als: koninklijk verkenner, formateur en eindigde met de oersaaie job als premier. Deze uitbollende politicus kan het presidentschap niet zomaar weigeren. Maar uiteindelijk zou Van Rompuy op zijn 65'ste stoppen met een indrukkwekkend palmares en een nog meer indrukwekkend pensioen.