Amerikaans gezin stuurt Russische adoptiejongen alleen terug

[Sofie Geerinckx]

Wie stuurt nu in hemelsnaam een kind van 7jaar terug?
Ik vind als je er voor kiest om een kind te adopteren, dat je er evenveel van moet houden dan dat het je eigen kind zou zijn.
En wie zou nu zijn eigen 7-jarig kind (van eigen vlees en bloed) naar een vreemd land wegsturen omdat hij/zij gewelddadig is?
Je moet de verantwoordelijkheid opnemen en dit kind opvoeden, ook al is hij/zij 'te' gewelddadig. En als hij/zij extreem gewelddadig is en je zelf geen raad meer weet, dan moet je professionele hulp opzoeken, maar toch niet je kind terugsturen ?!

Anderzijds vind ik dat Rusland ook overdrijft!
Je gaat toch niet 1 van de grootste landen uitsluiten voor adoptie o.w.v. 1 gezin? Er zijn nog duizenden andere goede gezinnen die smachten om een kind te adopteren, en deze droom mag men hen niet afnemen!

[Anne Van den Bosch]

Sofie heeft gelijk dat je een kind dat je adopteert, moet bezien als je eigen kind... Het is tenslotte een eigen keuze geweest...
Niemand kan er aan doen dat het kind achteraf gezien 'problemen' lijkt te hebben... Zoiets kan altijd gebeuren, ook in een natuurlijke situatie.
Toch vraag ik me wel af wat wordt bedoeld met 'gewelddadig'... Hoe kan een kind van 7 jaar nu gewelddadig zijn?
Als dat probleem zich nu op latere leeftijd zou voordoen, dan zou ik dat woordgebruik misschien nog kunnen begrijpen, maar niet als het gaat om een kind dat nog maar 7 jaar is...
Verder vraag ik me ook wel af hoe het zo gemakkelijk lukt om een kind van 7 alleen op een vliegtuig te plaatsen... Volgens mij is dat niet zo evident...