![]() |
|
#1
|
|||
|
|||
Zelf heb ik het programma 'Superfans' nog niet bekeken, maar ik heb er hier en daar al wel wat over gehoord. Ik begrijp sowieso die overdreven adoratie niet van idolen. Vorig jaar hoorde ik een Clouseau-fan getuiigen dat ze naar élk optreden was geweest van deze groep. Het leek wel of haar dagelijkse leven hierdoor werd geleid. Dat is nog maar 1 voorbeeld. De gektes zijn niet meer te tellen wanneer het op idolen aankomt. Ik stel mij soms de vraag of er niemand in de directe omgeving is van die superfans, die hen doet inzien dat hun gedrag buiten proportie is. Akkoord. Je kan posters ophangen in je kamer en je kan de muziek grijs draaien. Af en toe naar een optreden gaan, moet ook nog kunnen, maar daar moet het dan stilaan mee ophouden. Mensen die obsessief bezig zijn met het privéleven van zangers/acteurs, die geen afstanden meer schuwen om hun idool te kunnen zien/ontmoeten, die opstaan en gaan slapen met hun idool in gedachten, hebben volgens mij een probleem. Dat tv-makers daar dankbaar op springen, is geen verrassing. Alles wat nog maar ruikt naar sensatie, moét op het beeldscherm komen. De kijker slikt ondertussen alles. Het kan niet erg genoeg zijn. De sensatiezucht druipt van het scherm.
Ik ga hier niet beweren dat ik nooit naar programma's kijk die louter ontspanning bieden, maar ik probeer wel altijd kritisch te zijn. Ik weiger de tv aan te zetten uit gemakzucht noch uit gewoonte. Bij veel mensen zie je van 's morgens 8 u. de tv al aan staan. Die kijkers zitten dikwijls nog tot 's nachts naar diezelfde poppenkast te staren, om de dag nadien te moeten verkondigen dat er weer eens niets op tv te zien was. Zonde van de tijd en vooral van de verspilde electriciteit, denk ik dan. Bepaalde zenders zijn kampioen in het uitzenden van nietszeggende programma's. Worden kijkers dit dan nooit beu? Moeten wij dan constant onze oren blootstellen aan gejank en gekrijs, moeten wij ons netvlies laten terroriseren door rommel, door zichzelf omhoog geprojecteerde BV's? Ik denk het niet. Kijkers, verenig u en trek af en toe de stekker uit van uw tv. Er zijn nog zoveel gezelliger dingen om de avonden mee door te brengen... |
#2
|
|||
|
|||
Ik heb het programma nog niet bekeken buiten enkele voorstukjes. Alles wat ik weet over het programma heb ik gehoord van andere of gelezen in de krant. Wanneer ik hoor of lees hoever sommige fans gaan, moet ik toegeven dat ik soms ook wel eens begin te lachen. Zulke programma's zijn inderdaad om te lachen. Ik stel me hierbij net dezelfde vraag zoals de meeste hier reageren. Is dit wel de juiste manier om met iets te lachen.? Je kan lachen met iemand maar dit is niet de juiste vorm van humor. Zulke televisie is echte uitlachtelevisie.
Jens merkt juist op dat dit niet enkel de fout is van de makers van zulke televisie. Iedereen die er naar kijkt is evenzeer in fout als de makers van zulke tv-programma’s. Hoe hoger de kijkcijfers hoe langer zulke programma’s zullen blijven bestaan. Ik stel me dan wel de vraag of zulke mensen niet beschermd moeten worden tegen zichzelf. Is het normaal dat de hedendaagse humor zich meer en meer verplaatst naar uitlachhumor? Ik vind het net als Evelien normaal dat we niet constant naar “serieuze” programma’s kunnen kijken. Er moet zeker iets luchtig op tv zijn waar er niet over nagedacht hoeft te worden maar moet dat constant uitlach tv zijn? Programma’s als het eiland, van vlees en bloed,…Allemaal luchtige programma’s zonder mensen te beschadigen. Persoonlijk vind ik dat onze superfans tegen zichzelf moeten worden beschermd. De uitzending waarin Jeroen Meus de plat préféré van Adolf Hitler maakt, mocht niet worden uitgezonden. Mensen uitlachen op tv mag blijkbaar wel. |