![]() |
|
#1
|
|||
|
|||
Ik vind dit persoonlijk ook wel een goede zaak maar ik vraag me af hoe dit te controleren valt? Een fabrikant kan bij een splinternieuw product natuurlijk wel aangeven dat het bijvoorbeeld 5 jaar meegaat maar is dit dan wel zo? Hoe wordt het gecontroleerd?
Wat wel goed is is dat het erg motiverend kan werken voor bepaalde fabrikanten om hun producten op vlak van kwaliteit en duurzaamheid te verbeteren. Wie zou er bijvoorbeeld kiezen voor de broodrooster die maar 5 jaar meegaat terwijl diegene die ernaast staat in de winkel een levensduur zou kunnen hebben van 15 jaar?! |
#2
|
|||
|
|||
Het is inderdaad een feit dat in onze consumptiemaatschappij alle elektro niet zo lang meer meegaat. Het kost allemaal wel genoeg, maar duurzaam zijn die hippe gsm’s met hun verschillende snufjes niet. Je zult maar zo’n exemplaar hebben dat net de geest geeft na het verstrijken van de waarborg. Dan kom je nadien in de winkel waar je het onding hebt gekocht, met de vraag: “Kan dat nog gemaakt worden?”. De verkoper kijkt je bijna buiten en je ziet hem denken: “Koop toch een nieuwe!”.
Ik vind het zeker geen slecht initiatief van groen om een minimum houdbaarheidsdatum te zetten op elektro. Maar wat ben je met een verwachte houdbaarheidsdatum als het toestel vroeger de geest geeft. Is deze houdbaarheidsdatum hetzelfde als een waarborg? En als dat zo is, gaan die toestellen dan niet duurder worden? |