![]() |
|
#1
|
|||
|
|||
Mij maakt het allemaal niet veel uit. Ik kijk af en toe eens graag naar zo'n programma's en ik ben eerlijk gezegd blij dat het wel degelijk over opgezet spel gaat. Zo lach je de personen zelf niet uit, maar de acteur achter de persoon.
Echte reality tv is volgens mij ook heel erg saai. Een heel goed voorbeeld dat reality tv in het grappige trekt, is 'het geslacht De Pauw'. Daarin wordt Bart De Pauw zogezegd gevolgd in zijn echte leven. De eerste aflevering wil hij zijn dag echt vullen met leuke dingen, maar de cameraman zegt dat hij gewoon normaal moet doen en de dingen van alle dag moet doen. Na deze opmerking, zie je dan de hele familie gewoon in de zetel zitten, ze vervelen zich en doen niets. Dit toont aan dat reality tv echt wel saai zou zijn, moesten we ook degelijk de werkelijkheid filmen. Het geslacht De Pauw was echt een topreeks, en nog waren hier een aantal mensen die dachten dat dát echt was. |
#2
|
|||
|
|||
Het verbaasd mij toch ook dat zoveel mensen dit niet verwacht hadden. Als ik al eens naar zo'n programma zie dan is het zoals naar een fictief programma, ik geloof er niet echt in. Misschien komt dat ook wel doordat ik samen met mijn vader ooit aan het programma Fata Morgana heb meegedaan (in Herentals) enkele jaren geleden. De bedoeling was dat je voor de stad een 'ster' binnenhaalde door opdrachten uit te voeren en hier in te slagen.
Ik moet zeggen dat het een hele uitdaging was en het ook een leuke sfeer meebracht TOT er camera's in de buurt waren. Ik weet nog goed dat ik Gina Lisa moest nadoen en trager moest lopen, dingen moest herhalen, ... Zeer vervelend en ik voelde mij er toen ook niet goed bij! Ik probeerde dan ook zoveel mogelijk de camera's te vermijden. |