Sabam wil geld voor voorleesuurtje in bibliotheek

[Elise_v]

De traditie van 'boeken lezen' wordt vandaag de dag verdrongen door de vele spelcomputers en tv-programma's. Zoals Eline al zei zorgen deze inspanningen vanuit bibliotheken er echter voor dat hedendaagse kinderen toch nog steeds vertrouwd blijven met het papieren boek. Naar mijn mening zijn het dus ook waardevolle initiatieven die zeker en vast moeten blijven.

Een oplossing zou zijn dat Sabam dus inderdaad deze regel herziet OF dat bibliotheken subsidies krijgen vanuit de overheid om voorleesuren te verschaffen aan leesgierige kinderen. Het gaat hier namelijk om 'openbare' bibliotheken die ons erfgoed (lees: verhalen) doorgeven aan onze kinderen (lees: de toekomst van ons land).

Al helemaal absurd is inderdaad dat scholen een uitzondering vormen. Als voorleesuren in een bibliotheek zullen worden afgeschaft, zullen kinderen het begrip 'bibliotheek' ook helemaal anders opnemen. Het is nu reeds zo dat jongeren steeds minder vaak gebruik maken van openbare bibliotheken omdat vele boeken/verhalen al op het internet te vinden zijn. Ik ben dus van mening dat onze bibliotheek-traditie moet bewaard worden door één van bovenstaande maatregelen te treffen.

[Eveline.Leysen]

Het artikel doet me denken aan het programma ‘Basta’. Zij hebben al eerder laten zien hoeveel geld SABAM wel niet aftroggelt. Niet enkel bibliotheken, maar ook kinderverzorgers, begrafenisondernemers enzovoort betalen auteursrechten.
SABAM heeft aan de pers extra informatie gegeven: (http://www.sabam.be/sites/default/fi...2_lezingen.pdf).
SABAM zegt dat ze wel effectief auteursrechten vragen voor publieke lezingen van literaire werken, als het literaire werk dat in de lezing voorkomt beschermd is en daarnaast ook geschreven, vertaald en aangepast is door de auteur, dan vraagt SABAM 15 euro voor een publieke lezing.
Daarnaast betaalt de bibliotheek 239 euro per jaar auteursrechten voor het gebruik van muziek in haar gebouwen.

[Jolien.Cop]

Hotel moet betalen aan Sabam, tandarts niet
Bewerkt door: Steven Alen − 15/03/12, 13u55 − Bron: belga.be

Hoteluitbaters die een radio of tv voorzien in hun kamers, moeten daarvoor auteursrechten betalen. Een tandarts die in zijn praktijk achtergrondmuziek speelt niet. Dat heeft het Europees Hof van Justitie geoordeeld in Italiaanse en Ierse zaken. De uitspraak bindt echter meteen alle auteursrechtenverenigingen in de EU, dus ook het Belgische Sabam. Over voorleesuurtjes in bibliotheken geven de zaken geen uitsluitsel.

De Europese regels hebben bepaalde rechten ingebouwd voor auteurs en makers van audiovisuele fragmenten. Zendt een derde die uit via de ether, dan moet hij daar auteursrechten op betalen. Maar eigenlijk geldt die regel voor "enigerlei mededeling aan het publiek". Enkel bij privégebruik is geen extra vergoeding meer nodig.

Grijze zones
Probleem is dat die opdeling voor enkele grijze zones zorgt, zoals bijvoorbeeld in hotelkamers of bij de tandarts. Zo heeft Ierland zijn hoteluitbaters een uitzondering toegekend, terwijl de Italiaanse beheersvennootschap het met de tandartsen niet eens raakte over hun achtergrondmuziek.

Criteria
Het Europees Hof besliste nu dat elke situatie aan bepaalde criteria moet worden getoetst. Grijpt de tandarts of hoteluitbater zelf in om zijn klanten toegang te geven tot de uitzending? Gaat het om een groot publiek en valt het precies te tellen? En levert het mogelijk extra inkomsten op?

Mededeling aan het publiek
Volgens het hof wijst elk criterium erop dat het voor hotelkamers gaat om een 'mededeling aan het publiek'. Een hotelgast hoort of ziet de uitzendingen ook niet toevallig. Anders is het voor tandartspatiënten, die de achtergrondmuziek buiten hun wil om te horen krijgen. Bovendien is het publiek in de tandartspraktijk "vrij beperkt en zelfs onbeduidend" en gaan patiënten enkel voor verzorging naar de tandarts.

Bron: De Morgen

Eigen mening: Ik vind dat je dit artikel kunt bekijken uit twee standpunten. Ik vind het terecht dat Sabam nagaat wie eventueel moet betalen voor het afspelen van muziek, het voorlezen van boeken of het kijken van beelden waarop auteursrechten staan. De auteurs van deze werken moeten hun brood ook verdienen. Langs de andere kant kun je het ook bekijken vanuit het standpunt van de kleine ondernemingen. Deze ondernemingen moeten plots een groot bedrag betalen aan SABAM. Dit hadden ze niet verwacht. Met het artikel hierboven blijkt dan nog eens dat niet iedereen moet betalen. Dit zorgt naar mijn mening alleen maar voor verwarring.