![]() |
|
![]() |
|
Onderwerp Opties | Stem op Onderwerp | Weergave Modus |
|
#1
|
|||
|
|||
Citaat:
Persoonlijk vind ik het ongepast dat de leerlingen uit het beroepsonderwijs allemaal over dezelfde kam geschoren worden. Er zijn ongetwijfeld leerlingen die zeer bewust kiezen voor kinderzorg. Als men vindt dat men het zevende jaar moet hervormen door meer praktijkgericht te werken, dan sta ik daar achter. Maar... Leerlingen die voor de richting Verzorging kiezen, krijgen behoorlijk wat theorie, o.a. pedagogie. Zo gemakkelijk is het dus niet. Vanaf het tweede jaar Verzorging worden er stageperioden ingebouwd. Ik ken alvast 1 school waar niet met diploma's gesmeten wordt. Leerlingen die daar afstuderen, beschikken over alle kwaliteiten die een goede werkkracht nodig heeft in die sector. De school, waarover ik het heb, schenkt zeer veel belang aan discipline (beleefd zijn in de omgang, op tijd komen, ...). Iemand die op dat gebied niet voldoet, wordt vriendelijk maar beslist verwezen naar een andere opleiding. Het moet ook gezegd worden dat leerlingen die daar afstuderen niet lang moeten zoeken naar een job. Ze worden overal met open armen ontvangen. Ik kan mij voorstellen dat de opleidingen niet overal even zwaar zijn en dat bijgevolg de minder bekwame mensen door de mazen van het net glippen. Persoonlijk denk ik dat dit geldt voor alle opleidingen (ook sommige leerkrachten zouden beter niet voor de klas staan). We moeten daar geen doekjes omwinden. Onder alle lagen van de bevolking heb je kaf en koren. We moeten echt van de vooroordelen af dat mensen uit het beroepsonderwijs dom en ongemotiveerd zijn. |
#2
|
|||
|
|||
Ik ga akkoord met het feit dat er hervormingen moeten gebeuren op vlak van de opleiding, er loopt daar duidelijk iets mis.
Maar mijns inzien gaat het niet enkel om het 'pedagogisch' aspect. Het is voor een jongere van 20 jaar goed om weten dat een kind op zijn 2 jaar de zogenaamde koppigheidsfase doormaakt. Maar tussen het weten en het effectief meemaken zit een wereld van verschil. Mijn moeder is reeds meer dan 30 jaar onthaalmoeder en ik bewonder haar geduld. Als je als 20-jarige een aantal kinderen onder je hoede krijgt is dat niet zo evident. Terwijl je de ene aan het verschonen bent zou het kunnen dat de andere ligt te wenen, dat een derde aan de haren van een vierde trekt(die dan hartverscheurend begint te wenen) en dat de vijfde beslist om over te geven. Dan het hoofd koel houden is niet zo makkelijk. Ik denk dan ook dat de jongeren te weinig échte ervaring hebben om zo'n job aan te kunnen. Pas op, ik wil niemand over dezelfde kam scheren en ben er dan ook zeker van dat er zeker wel goede kinderverzorgsters tussenzitten maar daar waar mijn collega's eerder lijken te pleiten voor een pedagogische oplossing ga ik voor meer praktijkervaring... |