![]() |
|
#1
|
|||
|
|||
Ze moesten zelf maar eens ziek worden... Hoe egoïstisch zijn deze mensen ingesteld? Ze zouden helemaal anders piepen als het iemand van hun familie was of een kennis... Triestig.
|
#2
|
|||
|
|||
Bij het lezen van de titel wordt je wel even stil. Het artikel lezen, geeft wel een meer genuanceerde kijk.
Een heel mooi initiatief, is die vzw volgens mij. Mensen die zich voor zulke zaken inzetten, zijn enorm belangrijk voor onze maatschappij. Een vzw heeft het vaak ook moeilijk om de juiste locatie en de juiste middelen te vinden. Dat ze enkele appartementen ter beschikking krijgen, is voor hen dus fantastisch. Helaas brengt zoiets voor buren effectief overlast met zich mee. Ik kan me voorstellen dat het veel drukker is in de gang en lift van de appartementen. Dat ziekenzorg voor de deur parkeert, kan heel vervelend zijn voor de andere bewoners. Mijn conclusie is dat dit een prachtig initiatief is, maar eigenlijk op een foute locatie. Overleg tussen de bewoners en de vzw kan hopelijk hulp bieden. Afspraken maken en respect voor elkaar zijn onontbeerlijk. Eigenlijk zou de overheid beter een apart gebouw, op maat van de patiënten, voorzien. Maar waarschijnlijk is er enkel geld voor de vervanging van de F16's van het leger... |
#3
|
|||
|
|||
Het is een mooi initiatief, maar inderdaad misschien op een verkeerde locatie. Zo las ik dat deze kankerpatiënten worden verzorgd op de vierde verdieping. Het zou al logischer geweest zijn dit te doen op het gelijkvloers. Hierdoor had al veel geluidshinder kunnen vermeden worden (klakkende schoenen van bezoekers, het lawaai van de lift,...) Dat kankerpatiënten alle goede zorgen van de wereld verdienen staat ontegensprekelijk vast, maar ik vraag me toch af of er geen andere optie is.
Desondanks zie je tegenwoordig meer van dit soort berichten opduiken: mensen die zich storen aan het lawaai van kankerpatiënten, 'petanquende' bejaarden die teveel lawaai maken,...Ik denk dat mensen tegenwoordig minder verdraagzaam zijn geworden en sneller op hun paard te krijgen zijn. Ik vind het dan ook mooi dat ik op het internet veel reacties lees ter verdediging van deze kankerpatiënten. Maar daar maak ik ook graag een kanttekening bij: veel mensen roepen nu dat er meer verdraagzaamheid moet zijn en dat het een schande is... tot zulke dingen naast hun deur gebeuren. Je zou er van verschieten hoeveel mensen ander zouden piepen als zij in de schoenen van de appartementsbewoners stonden. Vanop een afstand is het namelijk altijd gemakkelijk om de 'goedzak' uit te hangen. |
#4
|
|||
|
|||
Citaat:
__________________
K*rolien V*ndep*er |
#5
|
|||
|
|||
Ik wordt er eigenlijk een beetje slecht gezind van om dit te lezen. Vroeger zorgde iedereen voor elkaar, iedereen was er voor elkaar. In zowel de moeilijke als de goede tijden. Nu lijkt het of we er enkel nog maar voor elkaar zijn in de goede tijden. Op de goede momenten waar we geen "last" hebben van elkaar zijn we er voor elkaar. Maar wanneer je elkaar juist nodig hebt, zijn we er niet meer voor elkaar. En dit is echt niet de bedoeling. We moeten juist klaar staan om mensen te helpen, met welk probleem dan ook. Maar dit is niet meer zo van zelf sprekend. Dit is te lezen in het artikel. Mensen die van kankerpatiënten af willen. Dat is voor mij onbegrijpelijk. In plaats van deze mensen te steunen en een hart onder de riem te steken. Willen we ze precies verstoten. Onze maatschappij is zo hard aan het veranderen dat we enkel nog maar het beste willen voor ons zelf. En niet meer aan de mensen rondom ons denken. Medeleven lijkt soms zeer ver te zoeken. Dit is zeer spijtig, want dit is een eigenschap dat goud waard is. Maar blijkbaar minder en minder in onze maatschappij te vinden is.
|
#6
|
|||
|
|||
Citaat:
Ik ben zelf het traject al twee keer doorsparteld en kan dus uit heel wat ervaring spreken. Het is inderdaad zo dat je met al de toxische rommel die ze in je lichaam injecteren voor heel wat neveneffecten zorgt; waaronder braken. De een zal al wat minder decibels produceren dan de ander (ik heb doorheen de huren van mijn ziekenhuiskamer ook al een zekere geluidsoverlast ondervonden). Persoonlijk vind ik het jammer dat de buren van de kankerpatiënten af willen ook al kan ik me ergens wel een zeker overlast voorstellen. Ik weet niet hoe het staat met de voorzieningen van de VZW die de patiënten opvangt; misschien dat er een tussenoplossing bestaat? Deze zou kunnen bestaan uit betere isolatie of een aparte ruimte die wat meer afgeschermd is van de gemeenschappelijke muren. Ik vind geen enkele aanwijzing in het artikel dat de buren contact hebben opgenomen met de VZW. Als dit echt niet het geval zou zijn, denk ik dat men het beter eerst onderling had besproken in plaats van meteen een klacht in te dienen bij de stad én de provincie. Ik hoop in ieder geval dat er snel iemand met een oplossing op de proppen komt. De patiënten verdienen rust en ondersteuning, zo ook de buren. |