![]() |
|
#1
|
||||
|
||||
Hoe men schiet is niet het probleem, het is wanneer men ervoor kiest om te schieten.
Ik denk dat als een agent een dreiging voor zichzelf of een ander persoon ziet hij onmiddellijk moet kunnen reageren. 'Rather safe than sorry'; stel dat de persoon met het mes iemand neersteekt dan is er minstens een gewonde en zal de agent nog altijd moeten schieten. Agenten in de VS (en ik dacht in de rest van de wereld ook) worden aangeleerd om op het torso te richten gezien dat het grootste doel is (een knie is niet betrouwbaar). Agenten moeten zich vaak opofferen en blootstellen aan gevaar: daar betalen we hen voor. Split-second decisions hebben hier grote gevolgen.
__________________
“People in general," he said, "only ask advice not to follow it; or if they do follow it, it is for the sake of having someone to blame for having given it.” |
#2
|
|||
|
|||
De politie, uw vriend, moet waken over de veiligheid. Op papier (of in een ridder novelle) mag het er makkelijk uitzien, maar de politie is ook een mens. Soms zelfs een bange mens. Zet een bange mens in een land waar iedereen wapens mag bezitten en de ordehandhaver zal nog sneller naar zijn eigen wapen grijpen. Dit praat de actie niet goed maar zolang de wapenwetgeving in Amerika niet verandert zal dit blijven gebeuren, vrees ik.
|