![]() |
|
![]() |
|
Onderwerp Opties | Stem op Onderwerp | Weergave Modus |
|
#1
|
|||
|
|||
De uitspraken van Angela Merkel beginnen steeds meer en meer wereldvreemd te worden. Zelfs bij haar eigen kiespubliek begint haar macht meer en meer af te brokkelen. Uitspraken zoals 'we moeten Assad negeren en nadien praten voor samenwerking met het bewind Assad en de oppositie' zijn heel vreemd en tegenstrijdig. Het verleden heeft aangetoond dat men voor het beëindigen van conflicten met alle partijen zal moeten aan tafel zitten, zowel vriend als vijand. Zo kunnen ze tot een oplossing komen voor het conflict in het hele Midden-Oosten, dit is niet alleen Syrië, dit geldt ook voor Irak en de hele regio.
|
#2
|
|||
|
|||
Een mening kan veranderen. Assad was ooit een van de meest Westers gezinde hoofd van staat in het Midden Oosten.
Net zoals Khaddafi, net zoals Moebarak, ... “Hij blijft bomvaten op zijn eigen volk gooien, er kan geen toekomst voor hem zijn aan het hoofd van de staat” - Merkel Als je als leider je eigen volk begint aan te vallen, dan ben je geen partner voor Europa. Haar politieke oplossing zou verkiezingen zijn, waarin Assad naar alle waarschijnlijkheid de grote verliezer zou zijn. Ze wenst -net zoals meerdere leider uit Europa- geen tweede Khaddafi/Moebarak situatie waarin geweld uiteindelijk de volgende 'dictatuur' wordt gevormd. Maar hoe je dat wenst uit te voeren in een complexe uitzichtloze situatie als de huidige situatie in Syrië .. Ik heb alleszins geen oplossing voor handen.
__________________
Power is not a means; it is an end. One does not establish a dictatorship in order to safeguard a revolution; one makes the revolution in order to establish the dictatorship. |