Ik ben het niet eens met Cédric en al evenmin met de schrijver van dit artikel. Vooral de schrijver overdrijft, naar mijn mening, heel sterk. Ik ben nog altijd van mening dat als je niets verkeerd doet, je ook niets te verbergen hebt. Ik vond het dan ook een zeer positieve vooruitgang dat je geen anonieme SIM-kaarten meer kon kopen. Ik zie daar geen graten in. Bij het merendeel van de bevolking is het denk ik geen probleem dat je naam aan je SIM-kaart is gekoppeld en als je dat wel een probleem vindt, dan is dat waarschijnlijk omdat je iets doet dat het daglicht niet mag zien. En dan is het volgens mij juist goed dat er gerichter gezocht en ingegrepen kan worden.
Ik deel Cédric zijn gevoel ook niet wat betreft het bijhouden van gegevens over onze verplaatsingen. Bij mij roept dat geen onaangenaam gevoel op. Ook wat de schrijver zegt, vind ik een beetje overdreven. Hij schrijft dat Jan Jambon met dit wetsvoorstel wil zeggen dat we allen misdadigers in wording zijn. Ik denk dat je het zo niet moet bekijken. Het is een maatregel om misdadigers er sneller uit te halen, daarmee wordt niet bedoeld dat iedereen een crimineel is. Ook hier blijf ik bij mijn eerder genoemde motto.
Ik vind het trouwens veel erger dat google onze gegevens zomaar gebruikt. Dat vind ik persoonlijk een veel grotere breuk op onze privacy. Je hoeft maar enkele minuten te zoeken en heel je huis is te vinden op google. Met een beetje pech stond je garage open en kan iedereen zomaar binnenkijken. Daar heb ik ook niet om gevraagd. Google gaat trouwens nog veel verder. probeer maar eens een website op te zoeken zonder er daarna reclame van te krijgen.

Ik ben niet met je eens Jolien. En wel om meerdere redenen:
1. De overheid gaat onveilig om met onze informatie. Kortom het is niet alleen de overheid die meekijkt. Het is altijd weer gebleken dat de informatie slecht werd bewaard en dat onbekenden er mee aan de haal gingen. Doe daar nog een bewaartermijn van één jaar erbij en het risico is nog groter geworden.
2. De overheid maakt fouten. Stel dat je nummerplaat gestolen wordt, en gebruikt wordt voor criminele doeleinden. Je nummerplaat en daarmee je identiteit staat geregistreerd als criminele verdacht. De betrokken criminelen zijn na een tijd al lang opgepakt en veroordeeld, echter door een fout in het systeem blijkt het wijzigen of verwijderen van je stempel 'verdachte crimineel' niet mogelijk te zijn. Veel plezier gewenst met het aan de kant gezet worden door de politie elke ochtend naar het werk. En leg het ook maar elke keer uit aan de agenten die je zien als vuurwapengevaarlijke crimineel.
3. Je kent de toekomstige machthebbers niet. Het is een kleine stap om de wetgeving te veranderen voor andere doeleinden. Stel dat de overheid de gegevens deelt met verzekeringsmaatschappijen of je werkgever? Wat als je verzekeringspolis ineens verhoogd wordt omdat je vorig jaar een snelheidsboete hebt gekregen?
4. Je weet niet waar ze naar zoeken. Stel: Wat in jouw ogen een onschuldig bezoek bij je allochtone moeder was, wordt het in de ogen van de inlichtingendienst als verdacht aangemerkt omdat een terrorist in dezelfde buurt woont. Deze 'intel' wordt gedeeld met de amerikanen. Na het bezoek aan moeder wil je op vakantie naar New York, en omdat je nog niet zeker weet wanneer je terug wilt komen, boek je een enkele vlucht Big Apple. Maar voor vertrek bedenk je dat je enig kind bent van moeder, dus als jou iets overkomt, zit zij met een laag inkomen. Je sluit daarom nog net voor vertrek een levensverzekering af. Sta je daar dan op JFK airport; je visum wordt geweigerd en de FBI wilt een paar vragen stellen...
5. De overheid geeft geen keuze. Ik heb niet gekozen dat de overheid mijn gegevens opslaat. Ik heb nergens toestemming daarvoor gegeven. Bij Google kan ik er wel voor kiezen om het niet te gebruiken. Ik gebruik DuckDuckGo als zoekmachine bijvoorbeeld.
6. De maatregel is buiten proportie, ineffectief, en geldverkwistend. Het is de vraag of een moker handig is om een spijkertje de kop in te slaan als er al een hamer voorhanden is. Daarnaast klagen de politie en inlichtingendiensten zelf over infobesitas: er is een te grote overvloed aan informatie waardoor tips en aanwijzingen over terrorisme de la in verdwijnen of veel te laat worden behandeld.