Nederlandse, Duitse én Belgische werknemer loyaalst

[wimjansen]

Werksfeer is verreweg de belangrijkste loyaliteitsfactor voor werknemers. Een slechte werksfeer leidt zelfs eerder tot een verandering van baan dan het uitzicht op een hoger salaris.

Daar de Nederlanders zéér sociaal zijn, is dit resultaat geen verrassing. En terecht, de Belg ziet zijn werk als een gewone 9-to-5 job en begint pas te leven na zijn werk.

Ik denk dat we wel eens een lesje kunnen leren van onze bovenburen.

[Kenny]

Hoewel ik nu uit eigen ervaringen ook wel zou durven zeggen dat de meeste Belgen hun job inderdaad aanschouwen als een reguliere 9 tot 5 job, spreken de cijfers dit toch tegen. We scoren amper 0.9% slechter dan de Nederlanders dus op dat vlak kunnen we toch niet zeggen dat er grote verschillen zijn.

Ik weet echter wel niet goed of ik die 56.9% (of 57.5% bij de Nederlanders) moet zien als een bevredigend cijfer. Het gaat al richting 60% en dat schijnt de laatste tijd hét zaligmakend getal bij uitstek te zijn maar toch. Het komt er wel op neer dat bijna de helft van de werknemers het gevoel heeft dat het werk dat ze doen niet bij hen past.

[Barst]

Orgineel gepost door Kenny

We scoren amper 0.9% slechter dan de Nederlanders dus op dat vlak kunnen we toch niet zeggen dat er grote verschillen zijn. (...) Ik weet echter wel niet goed of ik die 56.9% (of 57.5% bij de Nederlanders) moet zien als een bevredigend cijfer.

Verbaast mij evenzeer in positieve zin, zij het 'relatief'; om maar een paar voorbeelden te geven: wegenwerkers, al diegenen die een typische 'droge' klerkenjob hebben binnen een of andere 'dorre' administratie, de vuilkar, de huis-aan-huisverkoper van stofzuigers of van Tele2-abonnementen, al wie werkt aan de lopende band, de gepeste postbeambte, de gefrustreerde leraar, de 55+-er die gedegradeerd wordt tot 'metselgast', en noem maar op! Om nog maar te zwijgen van de echte 'onderkant': de vaak geroemde 'uitzendarbeidskrachten'! Net tegen een variant van juist dat systeem staat heel Frankrijk momenteel op zijn kop! 'Ze' mogen al blij zijn dat ze werk hebben? Totdat je daar zélf staat, ja... Niet min noch meer de moderne variant van een slaafje dat oneindig flexibel moet zijn om te dansen naar de pijpen van de (zowat wekelijks veranderende) werkgever! En de eigen 'levenskwaliteit'???