Geen studiebeurs meer voor wie 2 jaar spijbelt" (Vandenbroucke)

[Jelle thijs]

Orgineel gepost door wim leenaerts

euhm, iedereen die met kansarmen omgaat?
Het verband tussen kansarmoede en niet met geld kunnen omgaan gaat spijtig genoeg echt maar al te vaak hand in hand.
Kansarmen hebben van thuis uit ook nooit mee gekregen hoe je met geld moet omgaan en doordat ze kansarm zijn hebben ze meestal ook geen al te hoge studies gedaan wat ook weer zijn weerslag heeft op hoe je met geld omgaat.

Mijn moeder werkt in Sledderlo op de wijkschool. Aangezien niemand bekend is met Sledderlo citeer ik hier even uit het blad 'tertio'

Ten zuiden van Genk, in een uithoek van het derde grootste industriegebied in Vlaanderen, ligt het gehucht Nieuw-Sledderlo bedriegelijk in het groen. Het is een armzalig getto waar weinigen nog willen wonen en gegoede inwonders zo snel mogelijk wegtrekken. De wijk werd vroeger in de volksmond 'Little Chicago' genoemd en geteisterd door stof- en lawaaihinder van de aanpalende industrieterreinen. Er wonen veel marginale gezinnen en vreemdelingen -veelal Turken- en de werkloosheid bepdraagt er veertig procent.

Mijn mama werkt hier dus. Wat merk je, de meesten hebben daar wel een mercedes of een nokia gsm, maar geen geld om 's middags soep te kopen voor hun kinderen... goed geldbeheer?
Voor spijbelgedrag moeten ze echter geen schrik hebben. De meeste moeders, die zoals het citaat zegt werkloos zijn, staan overdag vanuit hun apartementsgebouw naar de school te kijken. Als het ware vanuit de ere-tribune. Als ze zien dat hun kind 's middags, onder speeltijd, ... niet op de speelplaats is, krijgt de juffrouw onmiddelijk bezoek van de ouders.

[wim leenaerts]

Orgineel gepost door Jelle thijs

Mijn mama werkt hier dus. Wat merk je, de meesten hebben daar wel een mercedes of een nokia gsm, maar geen geld om 's middags soep te kopen voor hun kinderen... goed geldbeheer?

En dat is spijtig genoeg vaak het verwijt dat die mensen krijgen.
Ze hebben idd allemaal een gsm, maar ze leven wel van het ocmw en geld om eten te kopen hebben ze zoals jij zegt vaak niet.
Voor ons lijkt dat of het profiteurs zijn, maar eigenlijk kan je hen dat niet kwalijk nemen. Zij hebben gewoon nooit anders geleerd. Het is moeilijk om je dat in te beelden, ik had het daar zelf ook moeilijk mee voor ik er echt mee in aanraking kwam, maar toch is het zo.
Als nooit iemand je verteld heeft dat je eerst moet zien dat je in de primaire behoeften kan voorzien (eten, onderdak, electriciteit) en dan pas kan gaan nadenken over het aanschaffen van luxegoederen, dan doe je dat ook niet. Bij hen verdringt de 'drift' en het verlangen de ratio, puur uit onwetendheid...

Voor spijbelgedrag moeten ze echter geen schrik hebben. De meeste moeders, die zoals het citaat zegt werkloos zijn, staan overdag vanuit hun apartementsgebouw naar de school te kijken. Als het ware vanuit de ere-tribune. Als ze zien dat hun kind 's middags, onder speeltijd, ... niet op de speelplaats is, krijgt de juffrouw onmiddelijk bezoek van de ouders.

Dit is natuurlijk wel erg positief. Volgens mij is dit toch wel een teken dat ze beseffen dat als hun kinderen geen goede opleiding krijgen ook de kinderen kansarm zullen blijven...
Die kansarmoede blijft vaak bestaan omdat de ouders niet beseffen of niet weten hoe ze dat tegen kunnen gaan of zelfs gewoon omdat ze op school zelf enkel slechte ervaringen hebben gehad en dus hun kind door dik en dun steunen. "Wat? De leerkracht heeft je straf gegeven? Blijf dan maar thuis vandaag...". Schrijnend, maar wel realiteit

Bedankt voor de info Wim

Graag gedaan
Jouw voorbeeld laat trouwens goed zien dat armoede natuurlijk niet altijd te maken heeft met slecht geldbeheer en dat je dus best niet te snel oordeelt... Hoewel je, zoals ik probeer aan te tonen, zélfs in de andere situatie nog niet mag veroordelen...
Maar goed, uit ervaring weet ik dat je dat laatste niet altijd even snel mag verwachten

[Barst]

Troebele schoolbonus


,,Ik wil me niet bemoeien met het federale debat'', zei Vlaams minister Frank Vandenbroucke tot drie keer toe in De Zevende Dag van gisteren. Vervolgens deed hij dat natuurlijk toch. Naar zijn smaak heeft de federale regering niet het geld om de leuke dingen voor de mensen te doen waar ze gisteren over bijeenkwam. Als er ruimte op haar begroting zou zijn, kan ze die beter gebruiken om de pensioenen in de komende jaren veilig te stellen. Eventuele overschotten moeten in het Zilverfonds worden gestort. Hooguit kan ze doorgaan op het pad van lastenverlagingen, zodat het aantrekkelijker wordt om hier te investeren of te werken.


Maar her en der nieuwe maatregelen verzinnen met het oog op het gunstig stemmen van de kiezers bij de komende electorale vervaldagen is geen goed idee. Vandenbroucke zal ongetwijfeld tandengeknars oogsten bij zijn voormalige federale collega's. ,,In welke regering wil hij nu eigenlijk zitting hebben?'' zullen ze zich weer eens afvragen. Maar inhoudelijk heeft hij natuurlijk overschot van gelijk. We hebben in dit land veel regeringen, volgens sommigen te veel. Dat systeem kan alleen werken als heel helder is wie waarvoor bevoegd is en als vervolgens iedereen zich aan die taakverdeling houdt.

Onderwijs en gezinsbeleid zijn taken voor de gemeenschappen. Dat staat in de grondwet. Als de federale regering schoolbonussen uitvindt, komt ze op een terrein dat het hare niet is. Het is meer dan zinvol om gezinnen met kinderen financieel bij te staan. Dat moet al in het vroegste stadium van de schoolloopbaan gebeuren. Want de achterstand die een kind daar oploopt, maakt het nadien vrijwel nooit meer goed. Echt investeren in al onze jongeren vereist dus een beleid dat op de zwaksten onder hen is gericht.

Dat beleid moet ook flink zijn. Dat een hardnekkige spijbelaar de kans loopt zijn toelage geheel of gedeeltelijk te verliezen maakt daar deel van uit. Eerlijk gezegd, de minister is wel erg behoedzaam met die koppeling van toelage aan spijbelgedrag. Slechts wie minstens dertig keer onwettig afwezig is, loopt de kans in het vólgende studiejaar financieel te worden bestraft. Dat moet dan nog allemaal worden gecontroleerd en finaal afgedwongen worden. Draconisch is anders. Maar het signaal is belangrijk. Het plaatst ouders voor hun verantwoordelijkheid en confronteert jongeren met de gevolgen van hun gedrag.

Om deze problematiek gericht aan te pakken, moet duidelijk zijn wie aan zet is. De federale schoolbonus vertroebelt het beeld en doorkruist dus de efficiëntie van het beleid. De reden daarvan is natuurlijk communautair. De Franse Gemeenschap heeft het geld niet om een schoolbonus te betalen. Dus kloppen PS en MR aan bij de federale schatkist. Die weg moeten we niet op. Het geld moet worden besteed door degene die verantwoordelijk is voor het resultaat van de besteding. Zo werkt goed bestuur.


Bart Sturtewagen, in DS 19-06-2006