Nederland telt veertig probleemwijken

Ik geloof nooit dat de problematiek die in het artikel van De Standaard staat geschreven, aangepakt kan worden door enkel en alleen maar huizen in een betere staat te brengen. Geld investeren is één én gemakkelijk; effectief tot verandering komen is niet automatisch twee. Naar mijn gevoel moet er meer gebeuren dan geld investeren in wat huizen, nl. een structurele oplossing die er voor zorgt dat IEDEREEN zich weer goed kan voelen in die wijken. Een mooi huis is zeker en vast niet HET noodzakelijke (zelfs maar een heel klein beetje) tot dat welbevinden... Misschien moeten ze in Nederland wel meer gaan naar die sociale maatregelen waarover wordt gesproken in het artikel. Maar wat houden die in? En zorgt een maatregel wel dat mensen zich opnieuw goed gaan voelen? Een maatregel impliceert bij mij dat je iets oplegt. Gevoelens kan je toch niet opleggen!? Wel creeëren! Dat is naar mijn mening wat er in die wijken moet gebeuren... Een toetsing naar wat vinden de mensen zelf is een eerste noodzakelijke stap. Nadien kan er pas gezocht worden naar de verandering die wellicht meer zal betekenen dan renevoring van huizen. Ik kan me immers niet voorstellen dat verschillende bevolkingsgroepen beter, respectvoller en met een goed gevoel contact gaan leggen wanneer hun huis nieuwe ramen heeft! Om het maar even te stellen...