Moderator: Dimitri
Verslaggever: Jan

Wat is het verschil tussen een straatcultuur en een school/werkcultuur?

Met school/werkcultuur bedoelen we een strenger klimaat. In deze ‘cultuur’ moeten regeltjes en normen nageleefd worden. De leerlingen zullen dit in vele gevallen niet aanvaarden.
Dit wordt gezien als het beknotten van hun vrijheid. Dit werkt voor de meeste van deze leerlingen demotiverend. Ze zijn het niet gewoon regels en normen opgelegd te krijgen. En zeker niet de waarden die hen worden opgelegd. Dit is grotendeels te wijten aan het verschil. Hun waardenkader vertoont te grote verschillen met dat wat als standaard wordt beschouwd.
De straatcultuur wordt door deze jongeren gezien als alles wat loodrecht indruist tegen de school/werkcultuur.
Het gaat vooral om rebelleren en in gaan tegen de regels die worden gesteld door de ander.


Wat is de positie van de leerkracht in deze school?
(Opvoeder, lesgever, politieagent, bezorgde moeder of vader)

We denken dat deze leerkrachten vooral een mengeling van al deze posities zijn. Je kan als leerkracht nooit enkel lesgever of enkel politieagent zijn. Dat is ook de waar onze school naar streeft met het formuleren van de verschillende basiscompetenties.
Toch denken we dat in deze scholen de leerkracht zich het sterkst dient te profileren als opvoeder.
Het is belangrijk dat de leerkracht de jongeren er op wijst dat de normen en waarden die zij als normaal nemen door de maatschappij niet als vanzelfsprekend worden beschouwd.
De leerkracht probeert voor deze jongeren een ‘normaal’ beeld te scheppen van de samenleving. Het is daarom ook cruciaal dat hij binnen zijn kleine maatschappij, de klas/school, deze waarden als gangbare norm naar voor brengt.
Leerlingen krijgen dit meestal niet van huis mee. Daarom neemt de leerkracht zulk een belangrijke rol in.


Wie draagt de verantwoordelijkheid voor een kind dat belandt in het Instituut des arts en des métiers.

Hierin denken we dat er een gedeelde verantwoordelijkheid is voor verschillende ‘partijen’. Leerlingen dienen van deze verschillende ‘partijen’ impulsen te krijgen naar gelang het gedrag dat ze stellen.
Hiermee bedoelen we dat zowel maatschappij, ouders, leerkrachten, school, vrienden,… de verantwoordelijk moet opnemen voor het gedrag dat de jongeren stelt. Je kunt nooit één van deze ‘partijen’ alleen verantwoordelijk stellen. En je kan zeker niet de leerkracht alleen als bepalende factor beschouwen. Daarom denken we dat school, ouders en maatschappij een even belangrijke rol in nemen. Ze moeten, via een transparant beleid van de verschillende actoren, de jongeren wijzen op hun eigen verantwoordelijkheid.
We kunnen natuurlijk niet ontkennen dat de leerkracht voor deze jongeren cruciaal kan. Dit komt mede door de lak aan positieve invloed van ouders en vrienden. En de eigen maatschappij die de jongeren creëren is natuurlijk ook geen goede invloed.

‘Hier sta je aan een nieuw begin’ Waarom benadrukt men dit? Is een nieuw begin mogelijk?

School vs straat

Moderator: Jetske De Belder
Verslaggever: Davinia Barberien


1) Wat is het verschil tussen een straatcultuur en een schoolcultuur?

Wij zijn tot het besluit gekomen dat een schoolcultuur een heel gestructureerde cultuur is. Alle jongeren moeten zich aan bepaalde regels houden of ze worden berispt. School staat ook voor presteren, en het aanleren van normen en waarden. Straatcultuur staat hier lijnrecht tegenover. Zo zetten jongeren elkaar aan om tegen de schoolcultuur in te gaan en lekker rebels te zijn. Normen en waarden worden in de straatcultuur opzijgeschoven. Zoals de tekst het zegt, hechten de jongeren heel veel belang aan gang-films en kijken ze op naar de personages uit deze filmen. De straatcultuur staat voor alles wat de schoolcultuur wil vermijden en wat ze ‘ verachten’.

2) Wat is de positie van een leerkracht in deze school? ( opvoeder, lesgever, politieagent, bezorgde ouder?)

De leerkrachten zijn in deze school zeker opvoeder. Ze moeten de leerlingen wijzen op de dingen die ze fout doen en hen begeleiden om het juiste pad terug te vinden. Zo wijzen ze de leerlingen op de gevolgen van vechten en bijvoorbeeld trappen in de buik. En ze zorgen ervoor dat de leerlingen ergens op een gezonde voeding letten. Dit is dus zeker positief. Wat minder positief is aan deze opvoederrol is het feit dat sommige ouders teveel gebruik/ misbruik maken van de leerkrachten en de school. Ze vergeten zo soms dat ook zij een rol hebben als opvoeder en dat ze dit absoluut niet kunnen overlaten aan de school!

Lesgever zijn de leerkrachten volgens ons pas op de laatste plaats. Ze hebben volgens ons eerst te veel werk om de problemen van de leerlingen proberen op te lossen en om opvoeder te zijn. Wel denken we dat de leerlingen voldoende praktijk krijgen wanneer de leerkrachten dan toe zijn aan het eigenlijke lesgeven. Zo gaan ze op stage en werken ze aan hun taalachterstand om die zo goed mogelijk weg te werken.

Politieagent is niet meteen voor de leerkrachten weggelegd maar wel voor de 2 ‘bewakingsagenten’ die vooraan aan de schoolpoort staan en die de leerlingen berispen wanneer ze te laat op school zijn.

Bezorgde ouder zijn de leerkrachten in deze school volgens ons dan weer wel. Zo zorgen ze ervoor dat alle leerlingen een goed en evenwichtig middagmaal hebben ook als ze dit niet kunnen betalen. De school zet de gezondheid van de leerlingen hier voorop en toont zich op deze manier toch wel een bezorgde ouder.

3) Wie draagt de verantwoordelijkheid voor zo’n kind?

Wij zijn tot de colcusie gekomen dat dit een samenloop van omstandigheden moet zijn. Om te beginnen hebben de kinderen meestal geen goede thuissituatie en zijn de ouders niet bekwaam om hun kinderen op te voeden of ze negeren gewoon hun taak als ouder. Verder gaan de scholen ook niet vrijuit omdat zij de leerlingen doorsturen wanneer het voor hen te moeilijk wordt. Het is volgens ons beter om ‘door te bijten’ en zo de leerling en zijn situatie beter te leren kennen en hem beter te begeleiden. Tenslotte zijn er nog de maatschappij en de vrienden van de leerling. De vrienden spelen waarschijnlijk nog de belangrijkste rol. Zij zetten de leerling vaak aan tot spijbelen en sporen hem of haar aan om ‘cool’ te zijn. Dit is wat we hierboven dan straatcultuur genoemd hebben. Tenslotte speelt ook zijn verleden een belangrijke rol. Hoe lang is de leerling al in België? Waarom kwam de leerling naar België enz. Als al deze mensen of instituten verwaarlozen om de leerling in kwestie te steunen en proberen op te voeden, dan is het ergens niet moeilijk dat de leerling een probleemleerling wordt.

4) Waarom drukt de directrice zo op het feit dat de leerling een nieuw begin krijgt? Is dit zo belangrijk? En is het echt mogelijk om een nieuw begin te krijgen?

Volgens ons doet ze dit om de leerling te motiveren. Wanneer ze van bij het begin al het verleden van de leerling zou aanhalen en er alle dingen die hij verkeerd heeft gedaan begint op te noemen dan heeft ze het bij de leerling meteen verkorven. Het is belangrijk dat de leerling zich aanvaard voelt en zeker niet veroordeeld wordt. Het is sowieso moeilijk voor de leerling om op een andere school te moeten beginnen en wanneer ze dan weten dat hun ‘ zonden ‘ niet meer meetellen, dan kan het voor hen een makkelijkere opdracht worden.
Wij denken wel dat de leerling een echte nieuwe kans krijgt, maar dat wanneer hij weer enkele dingen mispeutert, dan denken wij dat ze het verleden sneller zullen aanhalen. Zolang het goed gaat met de leerling, zal het inderdaad een nieuwe kans en een schone lei zijn, maar wij vragen ons af wat er gebeuren zal wanneer de leerling iets mispeutert…