![]() |
|
#1
|
|||
|
|||
Antwoord op: De spion in elk van ons
Ik heb ook de uitzending "Kindervinder" gezien in Koppen (Eén). Dit had vooral te maken dat de ouders overbezorgd waren. De kinderen werden praktisch opgesloten als ze niet naar school gingen, uit angst van hun ouders dat ze ontvoerd zouden worden. Persoonlijk vind ik het zeer ver gaan dat je dan een chip laat inplanten.
De afluistertechniek druist inderdaad in tegen de wet van schending van de privacy. Maar zoals in het artikel staat is het inderdaad strafbaar als je iemand afluistert zonder medeweten van die persoon. Zo staat het ook het ook in contracten. Ook sluiten grote bedrijven contracten waarin een clausule staat dat de werknemer gecontroleerd kan worden op bv. zijn internet-gebruik op het werk. Als dit erin staat dan weten de werknemers dit in principe al... Charlotte, je zegt ook dat je de trackingapparatuur volledig overbodig vind als je zeker van je stuk bent. Maar soms heb je helemaal geen bewijzen. En dan is die trackingapparatuur misschien wel dé oplossing om bewijzen te vinden... 'Where large sums of money are concerned, it is advisable to trust nobody' (Agatha Christie) Wat je zegt over deze trackingappparatuur in een relatie, daar ben ik het volledig eens met je! Vroeger moest er altijd een reden opgegeven worden van scheiding. Vaak was overspel de grootste reden. Dan had je van die praktijken dat er 's morgens deurwaarders voor de betrokkene zijn huis stonden, om die te betrappen met een andere vrouw in bed. Nu is dit helemaal niet meer nodig. En als je er zeker van bent, helpt praten. En dan is dit inderdaad niet meer nodig. Laatst aangepast door Femke.Van.Dyck : 28th November 2009 om 10:05 Reden: Titel vergeten |
#2
|
|||
|
|||
Femke, je hebt inderdaad gelijk dat het bij grote bedrijven vaak in het contract staat opgenomen dat de werknemer in kwestie gecontroleerd kan worden. Toch is het vaak zo dat het verwacht wordt om zo’n contract zo snel mogelijk te ondertekenen. Zeker in een economische crisis denk ik dat er dus mensen zijn die het contract niet volledig doornemen alvorens er hun handtekening onder te zetten. Als een dergelijke clausule dus in voldoende kleine lettertjes staat, is de werknemer misschien in theorie wel op de hoogte, maar in de praktijk absoluut niet.
Ik ben het ook met je eens dat trackingapparatuur soms noodzakelijk kan zijn om je gelijk aan te tonen. Bij een scheiding kan bewijsmateriaal soms cruciaal zijn en sta je erg zwak zonder. In zo’n geval is er echt sprake van een vechtscheiding. Bij een gewone relatie waarbij er van een huwelijk geen sprake is, vind ik zulke spionage echter volledig overbodig en een grondige schending van de privacy. Dit is en blijft nu eenmaal een ethische kwestie die veelal beoordeeld zal moeten worden naargelang de omstandigheden. Toch is elke vorm van afluisteren zonder medeweten van de “afgeluisterde” een schending van de wet en dus strafbaar. |
#3
|
|||
|
|||
Charlotte, ik geef je helemaal gelijk wat betreft afluistersapparatuur in relaties.
Maar wat je zegt over die werknemers en hetgeen in de clausule staat, daar ben ik het niet eens met je. Ik heb altijd geleerd dat je eerst heel je contract moet doorlezen vooraleer het te ondertekenen. En ik denk ook dat de meeste mensen deze mening delen. Dat de werknemers maar rap rap moeten tekenen ligt louter en alleen aan hunzelf. Je zult nog altijd wel genoeg de tijd hebben om heel je contract door te lezen. Dit neemt geen dagen in beslag. En of het nu crisis is of niet, een contract blijft een contract. Dus het is hun eigen verantwoordelijkheid of ze hun werk serieus nemen of met andere dingen bezig zijn... |