![]() |
|
#1
|
|||
|
|||
Femke, je hebt inderdaad gelijk dat het bij grote bedrijven vaak in het contract staat opgenomen dat de werknemer in kwestie gecontroleerd kan worden. Toch is het vaak zo dat het verwacht wordt om zo’n contract zo snel mogelijk te ondertekenen. Zeker in een economische crisis denk ik dat er dus mensen zijn die het contract niet volledig doornemen alvorens er hun handtekening onder te zetten. Als een dergelijke clausule dus in voldoende kleine lettertjes staat, is de werknemer misschien in theorie wel op de hoogte, maar in de praktijk absoluut niet.
Ik ben het ook met je eens dat trackingapparatuur soms noodzakelijk kan zijn om je gelijk aan te tonen. Bij een scheiding kan bewijsmateriaal soms cruciaal zijn en sta je erg zwak zonder. In zo’n geval is er echt sprake van een vechtscheiding. Bij een gewone relatie waarbij er van een huwelijk geen sprake is, vind ik zulke spionage echter volledig overbodig en een grondige schending van de privacy. Dit is en blijft nu eenmaal een ethische kwestie die veelal beoordeeld zal moeten worden naargelang de omstandigheden. Toch is elke vorm van afluisteren zonder medeweten van de “afgeluisterde” een schending van de wet en dus strafbaar. |
#2
|
|||
|
|||
Charlotte, ik geef je helemaal gelijk wat betreft afluistersapparatuur in relaties.
Maar wat je zegt over die werknemers en hetgeen in de clausule staat, daar ben ik het niet eens met je. Ik heb altijd geleerd dat je eerst heel je contract moet doorlezen vooraleer het te ondertekenen. En ik denk ook dat de meeste mensen deze mening delen. Dat de werknemers maar rap rap moeten tekenen ligt louter en alleen aan hunzelf. Je zult nog altijd wel genoeg de tijd hebben om heel je contract door te lezen. Dit neemt geen dagen in beslag. En of het nu crisis is of niet, een contract blijft een contract. Dus het is hun eigen verantwoordelijkheid of ze hun werk serieus nemen of met andere dingen bezig zijn... |