Tieners niet blij met ouders op Facebook

[Jynthe]

Persoonlijk vind ik het schandalig dat ouders niet zouden mogen weten wat jongeren doen op het internet, met name facebook. Een van de vele netwerksites waardoor je serieus in de problemen kan komen bij naïef handelen.

Zolang je niets verkeerd doet, is er toch niets wat je ouders niet mogen lezen? Is er dan toch iets wat je echt privé wenst te houden, kan je altijd nog een persoonlijk berichtje naar de persoon in kwestie sturen!

Ook je ouders niet tussen je talloze (wellicht onbekende...) vrienden willen hebben staan is voor mij klinkklare onzin. Verdienen de mensen die ons jarenlang hebben verzorgd en begeleid dan niet wat meer respect dan dat je je voor hen schaamt, en hen in het slechtste geval ook nog blokkeert?!?


Als er vanaf het begin redelijke afspraken worden gemaakt én als er een wederzijds vertrouwen is tussen ouder en kind ben ik ervan overtuigd dat ma of pa geen zinloze commentaartjes zullen posten.
Zo zou het in elk geval in mijn gezin toch zijn. Mijn ouders weten dat ik slim genoeg ben om geen onbezonnen dingen te doen en dat de verantwoordelijkheidszin zeker aanwezig is.
Misschien is dit verschillend van gezin tot gezin, maar dat was in elk geval mijn mening over deze kwestie.

[veronique.geussens]

Mensen die er zo radicaal tegen zijn zouden het echt moeten relativeren.
Ik heb de mijne toe gevoegd op Facebook. Inclusief mijn oma, tante, nonkel , ...
De reden waarom ik het niet erg vind. Ja dan zijn ze ook wat betrokken bij ons leven, het gaat allemaal zo snel voorbij en nu vooral dat ik op kot zit zien ze me minder. Zij kunnen even checken waar we mee bezig zijn.

Je kan het tegenargument wel gebruiken van " Nu kan ik niet zomaar op mijn wall zetten wat ik wil " Ja dan denk ik weer eerder aan dingen die je er zowieso niet moet opzetten.

[Laetitia.De.Schepper]

Ik ben het toch niet volledig eens met Véronique. Ik heb een hele goede band met mijn ouders en er zijn weinig dingen die ze niet van mij weten. Maar ik zou ze NOOIT op facebook toevoegen als vriend. Ik zou me dan enorm gecontroleerd voelen en ik zou ook honderden keren mogen aanhoren ‘dat is niet voor school werken hé’.
Mijn ouders zouden ook vaak ‘gechoqueerd’ zijn door wat ze allemaal zien/lezen op facebook. (Wat voor ons dan zeer normaal is). Ze zijn van een andere generatie en behoren naar mijn mening niet op facebook. Ik ben dan ook zeer blij dat mijn ouders totaal niet geïnteresseerd zijn in al dat facebook-gedoe!

[Jente.Roosenbroeck]

Bij het lezen van dit artikeltje en de reacties kreeg ik een dubbel gevoel.

Enerzijds gebeuren er inderdaad genoeg legubere dingen op dergelijke
internetsites. Ik denk dan maar aan een man die zich voordoet als jonge kerel,
meisje is er vol van, wil er met afspreken en hopla.. Maar of je dit tegen kan
houden door vriend te zijn van je dochter op Facebook? Je kan onmogelijk als
ouder al het doen en laten van je kinderen controleren. Ik denk dat je als ouder
het enorm druk hebt met het huishouden en ergens je kind ook wel vertrouwt.

Ook kan ik me inbeelden dat er mensen zijn, zoals bijvoorbeeld Veronique, die er
niets mee inzit om haar familieleden als vriend te hebben op Facebook. Maar ik
bevind me dan eerder in de andere categorie waarin ook Laetitia zich bevindt.
Ik heb bewust men ouders niet op Facebook omdat ik dan inderdaad vaak de
nieuwsgierige reacties van ons mama zou mogen aanhoren. Ze behoren tot
een andere generatie en begrijpen onze generatie niet altijd goed. Ergens
wil je wel nog je private/vriendenplek hebben.

Persoonlijk vind ik dat je je kind voordien op de mogelijke gevaren moet
wijzen. Hierna moet je niet om de haverklap je kind gaan controleren.
Er komt nu eenmaal een leeftijd dat kinderen zelfstandiger worden. Volgens
mij is de opvoeding en de relatie tussen ouder en kind hier een belangrijke
factor. Ook de veranderingen en het gedrag van het kind zelf kunnen
signaleren wanneer er misschien toch nood is aan enige check-up.