![]() |
|
#1
|
|||
|
|||
Bij het lezen van dit artikeltje en de reacties kreeg ik een dubbel gevoel.
Enerzijds gebeuren er inderdaad genoeg legubere dingen op dergelijke internetsites. Ik denk dan maar aan een man die zich voordoet als jonge kerel, meisje is er vol van, wil er met afspreken en hopla.. Maar of je dit tegen kan houden door vriend te zijn van je dochter op Facebook? Je kan onmogelijk als ouder al het doen en laten van je kinderen controleren. Ik denk dat je als ouder het enorm druk hebt met het huishouden en ergens je kind ook wel vertrouwt. Ook kan ik me inbeelden dat er mensen zijn, zoals bijvoorbeeld Veronique, die er niets mee inzit om haar familieleden als vriend te hebben op Facebook. Maar ik bevind me dan eerder in de andere categorie waarin ook Laetitia zich bevindt. Ik heb bewust men ouders niet op Facebook omdat ik dan inderdaad vaak de nieuwsgierige reacties van ons mama zou mogen aanhoren. Ze behoren tot een andere generatie en begrijpen onze generatie niet altijd goed. Ergens wil je wel nog je private/vriendenplek hebben. Persoonlijk vind ik dat je je kind voordien op de mogelijke gevaren moet wijzen. Hierna moet je niet om de haverklap je kind gaan controleren. Er komt nu eenmaal een leeftijd dat kinderen zelfstandiger worden. Volgens mij is de opvoeding en de relatie tussen ouder en kind hier een belangrijke factor. Ook de veranderingen en het gedrag van het kind zelf kunnen signaleren wanneer er misschien toch nood is aan enige check-up. |