"Hoofdpester Mactac kreeg geen straf, maar wel promotie"

[toon.peeters]

Deze gehele bedrijfssituatie is maar in één woord te omschrijven. Absurd!
Hoe kan het in hemelsnaam dat je als kind constant leert om niet te pesten maar je in het bedrijfsleven langs de ene kant beloond wordt om dit wel te doen.

De rechter die de uitspraak deed, heeft volgens mij niet nagedacht over de gevolgen van zijn vonnis. Hij beloont negatief gedrag, wat absoluut onaanvaardbaar is.

Maar ik vind dat vooral het bedrijf een blunder heeft begaan. Ze hebben het pestgedrag over een veel te lange periode ongestraft gelaten en bovendien waren hun maatregelen niet doeltreffend. Met als gevolg dat de pester nu nog een schadevergoeding krijgt ook.

Volgens mij hebben bedrijven dringend nood aan een antipest programma zoals er zoveel zijn in het lager onderwijs of secundaire onderwijs. Om situaties al deze te voorkomen.

[Barst]

Pesterij door militant doet ACV blozen


BRUSSEL - De christelijke vakbond ACV noemt pesterijen op het werk ‘totaal onaanvaardbaar'. Lucien J., de ACV-militant die betrokken was bij de jarenlange pesterijen tegen een werknemer in de papierfabriek van Mactac, werd niettemin door het ACV verdedigd voor de arbeidsrechtbank.


De bijzonder zware pesterijen en vernederingen die Daniel M., een werknemer van het bedrijf Mactac uit Soignies, jarenlang heeft moeten ondergaan (DS 19 november), worden door de nationale leiding van het ACV ‘in de meest duidelijke bewoordingen veroordeeld: dit kan niet!'. Voorts luidt het dat ‘al wie zich aan dergelijke feiten schuldig maakt, niet thuishoort in het ACV'.

De zaak is ‘extra pijnlijk' voor het ACV omdat Lucien J. betrokken was bij de pesterijen. Het gaat om een vakbondsmilitant die kandidaat was bij de sociale verkiezingen in het bedrijf. Lucien J. hield in 2002 de camera vast toen het slachtoffer vastgebonden werd. De videobeelden haalden de afgelopen dagen de pers.

Om de hele zaak nog pijnlijker te maken: ook het slachtoffer, Daniel M., is lid van het ACV.

Het gedrag van Lucien J. kan niet door de beugel, vinden de nationale tenoren van het ACV. Zonder hem bij naam te noemen luidt het: ‘Het ACV verwacht van zijn leden dat ze niet passief blijven tijdens dergelijke zware feiten, maar opkomen voor hun collega's.'

Tegenover die morele veroordeling staat de vaststelling dat het ACV dezelfde man juridische bijstand heeft gegeven nadat hij in 2008 door de directie van het bedrijf op staande voet was ontslagen.

Andrée Debrulle, expert op de juridische dienst van het ACV, noemt die juridische hulp vanzelfsprekend. ‘Natuurlijk verdedigen wij als vakbond onze leden voor de arbeidsrechtbank wanneer zij daarom vragen en wanneer zij vinden dat ze onrechtmatig werden ontslagen. Daar betalen ze lidmaatschapsgeld voor. In dit geval hebben we dat dus ook gedaan, zonder daarmee te oordelen over de feiten in het dossier.'

De juridische bijstand was blijkbaar erg goed. Het arbeidshof van Bergen heeft de ontslagen werknemer gelijk gegeven. Volgens het arbeidshof heeft de directie van Mactac de procedure bij een ontslag om dringende redenen niet correct gevolgd. Een dergelijk ontslag moet binnen een termijn van maximaal drie dagen na de feiten gegeven worden en dat was hier niet het geval.

De rechtbank heeft Lucien J. een schadevergoeding toegewezen van 250.000 euro. Dat bedrag komt volgens Andrée Debrulle overeen met het loon dat hij niet heeft ontvangen en met een extra vergoeding omdat het om een beschermde werknemer gaat. ‘Die extra beschermingsvergoeding staat in de wet. Dat is geen individuele beslissing van de rechtbank. Bij een onrechtmatig ontslag moet die vergoeding automatisch betaald worden.'

Het ACV maakt een grote spreidstand in dit dossier: enerzijds het (passieve) pestgedrag van de betrokken militant veroordelen, anderzijds hem juridische bijstand en bescherming aanbieden. Om die dubbelzinnige houding te verdedigen, schuift het ACV de hoofdverantwoordelijkheid door naar de directie van Mactac.

‘Al in 2002 heeft het slachtoffer zijn beklag gedaan en werd de externe dienst arbeidsgeneeskunde ingeschakeld. Dat leidde tot de overplaatsing van de werknemer. Maar de pesterijen bleven doorgaan. De directie greep daarna niet in, hoewel er vanaf 2003 gedetailleerde rapporten van de externe preventiedienst bestonden. De klachten van het slachtoffer bij twee oversten en de preventieadviseur bleven zonder gevolg en de werknemer tegen wie het slachtoffer zijn klacht richtte, werd niet bestraft maar zelfs bevorderd.'

Voor de volledigheid: twee andere werknemers van Mactac die wegens de pesterijen op staande voet werden ontslagen, kregen steun van de socialistische vakbond FGTB.


DS, 20-11-2010