![]() |
|
#1
|
|||
|
|||
Bij nader inzien heb ik begrepen dat we het onderstaande artikel kunnen plaatsen onder de noemer 'boecht'. Het brengt ons niets bij dat de Happy Meal wordt verboden, zeker niet in San Francisco. Er wordt ook niets gezegd over de gezondheid die in het gedrang is gekomen, of er in deze streek al dan niet kinderen zijn met overgewicht of dergelijke. Als het hier gaat over de gezondheid die al is aangetast en dat er al gevolgen zijn van het eten van Happy Meals, dan is het maatschappelijk relevant. Maar dit is enkel preventief dus heeft het geen enkel nut voor onze maatschappij.
|
#2
|
||||
|
||||
Citaat:
![]() Echter: Waarom vind je dit niet maatschappelijk relevant? Obesitas, eetstoornissen, de toenemende luxe en de drang naar 'overmaat' op alle gebieden lijken me de dag van vandaag net ontzettend actueel. Ik sluit mij veel meer aan bij jouw eerste mening, waar je aanhaalt dat het nog steeds de ouders, de kinderen... zijn die de keuze maken om al dan niet naar Mc Donalds te gaan of zich al dan niet dagelijks op junkfood te storten. Onze maatschappij bestaat vandaag uit 'verleidingen' langs alle kanten, zodanig ingekleed dat "niemand" er nog aan weerstaat. De verleiding weghalen, in dit geval heel specifiek de reclame gericht naar kinderen, gaat in mijn ogen geen oplossing bieden. Het is net het weerbaar maken van het kind (en misschien nog wel meer de volwassene) tegenover al deze verleidingen dat een oplossing zou kunnen bieden voor deze 'more-more-most' ingesteldheid van onze samenleving. |
#3
|
|||
|
|||
Citaat:
Langs de ene kant is het onderwerp obesitas inderdaad wel relevant, je hoort er praktisch elke week van dat meer en meer mensen te kampen krijgen met obesitas. Het is een aandoening waar mensen niet dikwijls bij stilstaan maar die ernstige gevolgen kan hebben. Maar langs de andere kant vind ik het feit dat de Happy Meal wordt afgeschaft in San Fransisco niet maatschappelijk relevant. Het is nog niet eens uitgewerkt, ze zijn het alleen van plan. |
#4
|
|||
|
|||
Ik vind het belachelijk van deze ouders. Reclame wordt inderdaad gemaakt om op de kinderen in te spelen, McDonalds hoopt inderdaad dat gezinnen komen eten als de kinderen hierachter vragen. Toch ben ik ervan overtuigd dat gezinnen niet perse door de reclame naar de McDonals gaan. Een bezoekje naar de fastfoodketen zit in de familie of niet. Ik ken verschillende families die geregeld er gaan eten maar er zijn ook genoeg gezinnen die er nooit gaan eten. Ik ben er dus ook van overtuigd dat het de keuze is van de ouders om in te gaan op het verlangen van hun kinderen of juist niet.
|