Wie wint de Ronde?

[katleen]

Ik heb op Basso gegokt en ik moet zeggen dat hij het helemaal niet slecht doet! Hij heeft gisteren maar een minuut meer moeten prijsgeven. Geen slecht resultaat tegenover de andere "toppers"

[Pieterjan]

ik gok niet meer, ik weet al zeker dat Armstrong gaat winnen! Die man kan zoveel producten innemen als hij wil onder het mom van kankerbestrijding. Enkele maanden geleden stond er een arikeltje in de krant (weet niet meer welke) waarin maar liefst 5 producten stonden die hij mocht nemen om zij gezondheid te garanderen. Moet nog gezegd worden dat deze producten alle 5 verboden producten zijn en op de lijst staan die andere wielrenners best vermijden...

ik hoopte ook op ulrich maar die hoop is sinds gisteren wel COMPLEET verdwenen. De tour is gereden. Punt uit....

[katleen]

Een paar dagen geleden was er een gast in Tour 2005 op één die zijn mening over de dopinglijst gaf. Hij was niet eens met die dopinglijst. Een renner moet kunnen zorgen voor zijn gezondheid en dat kan hij niet als hij de dopinglijst volgt. Als hij een snotvalling heeft mag hij niet eens neusdruppels gebruiken Hij was wel tegen de middelen die niet draaien om de gezondheid van een renner.
Ik was het helemaal eens met zijn stelling en oneens met die van Pieter-Jan. Als je Armstrong zijn prestaties van de baan veegt met dat argument...

[Barst]

,,Tour is al sinds 2 juli gedaan''


,,Of de Tour gedaan is? Is dit een ernstige vraag? De Tour is al gedaan sinds 2 juli. Toen Lance Armstrong de tijdrit in Noirmoutier won.''


Jean-Luc Vandenbroucke kan niet duidelijker zijn. De ex-renner, ex-ploegleider en organisator van de Franco-Belge, is in de Tour aanwezig als commentator voor de RTBf. Volgens hem is de tegenstand die Armstrong de voorbije jaren tegen zich kreeg niet ernstig te nemen.

,,Ullrich en Klöden worden naar voor geschoven als rivalen'', zegt de Moeskroennaar. ,,Twee renners die slecht uit de winter komen, nooit klaar zijn in april, en dan in mei en juni alsnog proberen fit te geraken voor de Tour. Toen Ullrich in de bergen van de Ronde van Zwitserland verloren werd gereden, wist ik het al. Dit wordt weer niks, dacht ik. Vorig jaar won Ullrich in Zwitserland. Maar Fabian Jeker was zijn belangrijkste tegenstander. Wie in godsnaam is Fabian Jeker. Vinokourov: dat is een coureur. Is goed in Parijs-Nice, wint Luik-Bastenaken-Luik, en staat er ook in de Tour. Ik ben nog iemand van de oude school, die oude waarheden belijdt. Een daarvan is: in de winter leg je de basis voor een goed seizoen.''

Vandenbroucke is wel positief over de Belgische prestaties tot dusver. ,,De twee Belgische ploegen haalden samen vier overwinningen binnen'', zegt hij. ,,Jammer dat Boonen vandaag op zo'n manier de Tour moet verlaten. Maar in België hebben veel jonge renners op televisie herhaaldelijk landgenoten in beeld gezien. Dat biedt hen perspectief, brandt hen vooruit. Vandaag zou Merckx zich in de belangstelling kunnen fietsen.''

Vandenbrouckes woorden waren nog niet koud of Axel Merckx ging met twaalf anderen in de aanval


15/07/2005 (rivw)

©Copyright De Standaard

[wim leenaerts]

Er is niet veel dat me minder kan schelen dan wie de tour wint...
Dus bij deze hoop ik dat Eddy Merckx wint

[katleen]

Ik heb de kriebels voor het wielrennen overgekregen van mijn papa.. Wij zijn echte tour kijkers.. Ik probeer overdag te volgen maar ik ben ook al wat aan het studeren, maar 's avonds zit ik gekluisterd aan de TV voor Tour 2005
Ik volg ook de klassiekers op de voet. De andere belangrijke koersen zoals de Giro volg ik meer online.. het lezen van intervieuws en wedstrijdverslagen.
Dus om samen te vatten: Ik zit er wel mee in wie wint

[Barst]

Onder Armstrong is de Tour Amerikaanse B-film geworden


De aanvallen kwamen er, maar Lance Armstrong bleef ook in de Pyreneeën de stoïcijnse heerser van de Tour. De bewondering voor de Amerikaan wedijvert met de hang naar de dramatiek die de ronde groot maakte.


De kracht van de Tour was het karakter van het feuilleton. Elke dag werd een nieuw verhaal toegevoegd over de heroïsche strijd tussen de kampioenen van hun tijd, die het noodlot tartten, grote triomfen vierden en soms een dramatische ondergang beleefden. Elke Tour was, bijna een eeuw lang, een verhaal met onverwachte wendingen, dat tegemoet kwam aan de behoefte van de mens aan verbeelding. Want elke held moest op enig moment zijn kwetsbaarheid blootgeven.

De essentie van de Tour is ondergraven door Lance Armstrong. Onder zijn heerschappij is de beproeving van drie weken, in de kou, regen of hitte, met zijn monsterlijke bergen en gapende ravijnen, verworden tot een Amerikaanse B-film. Al na de eerste taferelen is wel duidelijk dat het clichématige scenario uitmondt in een happy end. Welke obstakels er ook te overwinnen zijn.

Voorspelbaarheid speelde de Tour wel vaker parten. Onder de machinale Miguel Indurain werd de hang naar sensatie maar zelden bevredigd. Maar hij ging na vijf zeges uiteindelijk eervol ten onder. Merckx stierf in de jaren zeventig in schoonheid in de Alpen. En zelfs de betonnen Hinault had al veel momenten van tegenslag gehad toen hij in 1986 werd verslagen door een nieuwe held.

Vóór deze Tour werden alle ingrediënten voor de aanstaande nederlaag van Armstrong gretig op een rijtje gezet. Hij had een nieuw record gevestigd, wilde de Tour niet meer rijden, kwam uiteindelijk tegemoet aan de wens van zijn sponsor, maar had zich in de winter veel minder maniakaal gedragen. Zonder veel wedstrijdritme, voor het eerst zonder zege, reisde hij af naar Frankrijk.

Al op de eerste dag dreef hij met iedereen de spot. Twee weken hield het zoeken naar scheuren in het pantser aan. Zijn ploeg zou te zwak zijn, werd na de Vogezen gedacht. In de Alpen volgde het antwoord. De tegenstand van een klimmer als Rasmussen zou hem in de Pyreneeën op kunnen breken. De verwachte hitte in het gebergte aan de Spaanse grens zou zijn immuniteit kunnen aantasten.

De wens was de vader van de gedachte. In de Pyreneeën had Armstrong zijn ploeg niet eens nodig om de oppositie van zich af te slaan. Zaterdag, op de Port de Pailhères, moest hij heel even lossen bij een aanval van Ullrich. Armstrong hervond snel zijn ritme en reed de Duitser in de finale nog uit het wiel. De opwinding had hooguit een minuut geduurd. Daarna was alles weer zoals het al zes jaar was.

Zijn dappere tegenstanders gingen zich gedragen als verliezers. Ze richtten zich eerder op elkaar dan op de man in het geel. Ivan Basso hield zaterdag na een onderonsje met Armstrong het tempo strak op de Pailhères, om nieuwe uitvallen te voorkomen.

Gisteren reden ze gebroederlijk Ullrich op achterstand. De Italiaan, wiens aan kanker overleden moeder deze winter nog aan een goede kliniek werd geholpen door Armstrong, wilde een tweede plaats in Parijs veiligstellen.

De bewondering voor de stabiele superioriteit van Armstrong wedijvert met de behoefte aan heroïek en dramatiek in de Tour. Het klassement is een bijzaak geworden. Vergeet het, voor de rest van de week. Zet een klapstoel neer en zwaai naar het bonte circus dat langs trekt. Kijk naar de etappes, waarin helden voor een dag de mooiste momenten van hun sportieve leven beleven, zoals de geëmotioneerde Georg Totschnig en gisteren George Hincapie. Beiden vielen achter het podium Armstrong in de armen. Met grote dank voor zo’n mooi cadeau.

Trouw, 18-07-2005