Ik hoorde daarstraks op de radio dat Vangheluwe een interview gaf voor VT4 en ik wist ook niet goed wat ik hoorde. Ik snap niet dat hij nu pas reageert. Ik vind het ook belachelijk dat hij nu zegt dat hij spijt heeft, waarom had hij dan geen spijt toen de feiten gebeurde? Hij zegt dat hij zelf de belofte van priester niet zal breken, maar als hij echt spijt heeft, vind ik dat hij dit beter wel kan doen. Net als Lien denk ik dat deze man psychologische problemen heeft.

Dat een man van de Kerk, zo kan leven in een leven vol leugens...Onbegrijpelijk. Een jaar na het toegeven van zijn vergrijp aan een neefje, komt hij opnieuw naar buiten met andere feiten. Gaat hij er een jaarlijkse gewoonte van maken om elk jaar een nieuw slachtoffer op te biechten (en biechten is hier echt wel een slecht woord om te gebruiken). Het feit dat hij zo koeltjes reageert, en zijn daden banalizeert, bagatellizeert bewijst dat hij geen besef heeft whatsoever van zijn daden. Rome heeft al een psychologische begeleiding opgedrongen. En Vangheluwe beweert dan nog miljoenen frankskes (wie kent ze nog?) te hebben betaald aan het slachtoffer. Eén : hoe komt een bisschop aan miljoenen franks? Twee : de familie ontkent. Weeral een leugen Vangheluwe?! Misschien boei ik me hier te hard op, maar als vader zie je deze dingen anders. Van kinderen blijf je af. Ze moesten hem maar direct castreren...alhoewel dat op zijn leeftijd misschien geen baat meer heeft. Ik vermoed dat zijn seksuele lusten nu wel zullen herleid zijn naar nul. Maar toch...
Er zijn geen woorden voor...