|
|
|
|
#1
17th November 2011, 16:12
|
|||
|
|||
|
Ik merk dat de reacties die al gegeven werden vooral over praktische zaken gaan. Het telkens weer in-en uitschrijven van de kindjes, de verschillende lessen die ze volgen en waar ze niet altijd even goed bij kunnen aansluiten, de taakjes die ze moeten maken voor de verschillende scholen,... Al deze zaken maken het verwerkingsproces van de scheiding absoluut niet gemakkelijker voor het kind.
Ik vraag me bij deze situatie echter ook af wat het met een kind doet om elke week van vriendjes te 'wisselen'. Een kind dat geen echte thuis meer heeft en zich ook nooit echt thuis kan voelen op school moet hier, denk ik, emotioneel van aangedaan zijn. Daarom vind ik het niet meer dan normaal dat een kind van gescheiden ouders maar op één school kan ingeschreven zijn, net om het kind deze emotionele stabiliteit toch een beetje te geven. 
|
|
#2
17th November 2011, 20:01
|
|||
|
|||
|
Ik vind dat de school het recht moet hebben om co-schoolschap te weigeren maar de kinderen mogen hier toch niet de dupe van zijn. Ik weet wat het betekent als je ouders in een echte vechtscheiding zitten, en daar wil je als kind hoegenaamd geen partij in trekken. Co -schoolschap verbieden , lijkt misschien wel een oplossing zodat de ouders verplicht zijn een andere oplossing te zoeken maar dit gaat volgens mij enkel de kinderen weer ten laste komen. de kinderen mogen in geen geval de dupe zijn. Ouders die scheiden , hebben het vaak superlastig om een geschikte regeling te vinden en zowel als vader dan als moeder willen ze echt wel het beste voor hun kinderen. Dus misschien is die co-schoolschap voor het kind soms de beste oplossing ook al gaat het met een reeks onpractische dingen gepaard.
|
 |
|
|
Hybrid Modus
