Een eigen huis : de droom van vele jonge mensen. Helaas zal het voor velen ook een droom blijven, want de huizen zijn haast onbetaalbaar geworden. Over de prijzen van de bouwgronden wil ik het nog niet hebben, want die swingen helemaal de pan uit. Anderzijds is het nu wel het moment om te lenen denk ik, gezien de rentevoet heel laag staat.
Maar dan nog, als je moet lenen op 30 of zelfs 35 jaar, ik vind dat verschrikkelijk lang. In die tijd kan er veel gebeuren : job verliezen, langdurig ziek worden, scheiden,… Ik vind het risico toch wel heel groot. Als het ooit zover komt , zal ik ook wel eens langs mamaatje en papaatje gaan, om te zien of zij mij niet kunnen sponsoren.
En stel dat je een huis koopt en je krijgt het afbetaald na vele jaren. Dan hoop ik dat je er daarna nog enkele jaren onbezorgd kan in wonen, vooraleer je het terug kan verkopen. Want zeg nu zelf : een rusthuis is ook niet goedkoop.
Is het dat allemaal wel waard?

Onlangs had ik een gesprek met een medewerker van BNP Paribas Fortis in functie van een taak voor het onderwijsvak economie. Ook hij hamerde er op dat het haast onmogelijk is om zonder de steun van je ouders een huis te bouwen. Ik schrok niet echt van deze opmerking, maar stel mij dan wel vragen bij de huizen die nu nog steeds gebouwd worden. Het kan toch niet dat al deze mensen steun hebben gekregen van hun ouders? Ik vind dat er nog heel veel grote, dure huizen worden gebouwd. Als een eigen huis bouwen niet mogelijk is kan je natuurlijk altijd gaan huren. Maar is dat wel verstandig? Al het geld dat je hier aan uitgeeft ben je kwijt( en je krijgt er geen eigendom voor in de plaats). Een moeilijk onderwerp vind ik, zeker als je op de leeftijd komt dat je zelf over zulke zaken begint na te denken.