Ik vind het heel moeilijk om in deze situatie een rechte lijn te trekken. Ik persoonlijk ben tegen abortus, behalve in bepaalde omstandigheden zoals verkrachting. Ik lijk nu misschien heel concervatief, maar in het algemeen ben ik dat echt niet. Ik heb al verschillende reportages gezien waarin zwangerschappen worden onderbroken terwijl het kindje al een hartslag heeft, wanneer het reeds echt kan voelen. Sommige ouders doen aan abortus als het kind gehandicapt is, en dat valt pas te bewijzen in een laat stadium van de zwangerschap. Waar gaat de wereld naartoe in dit geval? Waar eindigt dit? Hebben gehandicapte kinderen ook niet het recht om te leven? In ieder geval, ik ben niet voor de sluiting van de abortuskliniek, want als ze het willen doen, rijden ze er desnoods wel voor naar een andere staat. Kortom, ik ben tegen abortus maar in sommige situaties kan ik het wel begrijpen. Jammer dat deze gevallen dan niet meer terecht kunnen in Mississippi.

Ik deel net dezelfde mening als Ingeborg. Veel meisjes/vrouwen die zwanger zijn, hebben dit niet gewenst. Dit kan om verschillende redenen: financieel, ongeluk (door gescheurde condoom), verkrachting,... Noem maar op! Een kind op de wereld brengen is één zaak, maar het ook de nodige zorgen kunnen geven is iets anders. Als jij weet dat jij dat kind niet kan geven wat hij/zij nodig heeft, wat is dan het nut om het kindje op de wereld te zetten. Dit lijkt heel cru, maar tenslotte moeten we aan de toekomst van het kind denken. Een geboren kind is zeer afhankelijk en als het dan de nodige zorgen niet krijgt, krijgt hij/zij geen eerlijke kans. Er zijn al genoeg "sukkelaars" op deze wereld. Ik vind dit dus een heel spijtige zaak.