![]() |
|
#1
|
|||
|
|||
Ik denk dat dit, buiten voor mensen die niet kunnen communiceren, ook belangrijk is voor mensen die nog wel kunnen spreken. In het artikel werden al mensen met chronische pijn vernoemd, maar ook mensen met psychosomatische pijn. Deze mensen voelen wel effectief pijn, maar dokters vinden geen lichamelijk letsel. Ze worden vaak niet au serieux genomen en bestempeld als mensen die aandacht zoeken. Maar ze voelen dus wel degelijk die pijn! Voor hen kan het dus erg belangrijk zijn om de pijn via een scan te kunnen 'bewijzen'. Dus in dit opzicht vind ik het ook een belangrijke ontwikkeling voor mensen die wel kunnen spreken.
|
#2
|
|||
|
|||
Iedere mens ervaart pijn niet steeds op dezelfde manier. Via hersenscans zou men nu pijn, en de intensiteit ervan, kunnen waarnemen. Op die manier kan de begeleidende arts aftasten hoe de behandeling moet worden ingesteld. Wanneer men dan ook nog kan zien of de toegepaste behandeling al dan niet aanslaat, dan denk ik dat (zoals hieronder reeds werd vermeld) dit inderdaad wel een oplossing zou kunnen zijn voor mensen met bijvoorbeeld psychomatische pijn. Desalniettemin moet de behandelende arts wel de eindverantwoordelijke blijven. Hij zal de knopen moeten doorhakken, maar alles wat hem constructief kan helpen in zijn zoektocht naar de juiste diagnose is natuurlijk heel goed.
Laatst aangepast door Thomas.Schellekens : 13th April 2013 om 13:44 |