Men had deze oorlog nooit zover mogen laten escaleren. De internationale gemeenschap had veel vroeger moeten ingrijpen, nog voor de terroristische organisaties er zo sterk in verweven zaten. Dit conflict is een zeer moeilijk conflict en het Westen heeft te weinig belangen in dit land om hier zelf in actie te schieten. Hierdoor is het zover kunnen komen dat er chemische wapens worden gebruikt. Verder is de grens tussen goed en slecht inderdaad zeer vaag, en zeker voor de Westerse belangen. In het Westen heeft men immers liever geen radicaal moslimbeleid in Syrië.

Verontwaardiging helpt de Syriërs niet


Ethisch gezien zou ‘de wereld’ moeten ingrijpen in Syrië om een einde te maken aan het waanzinnige geweld en de destructie. Dat was begin van de week al zo, het is des te urgenter na de vermoedelijke aanval met chemische wapens op de Ghoeta-voorsteden nabij Damascus.


De povere verklaring van de VN-Veiligheidsraad woensdagavond kan alleen als schandalig worden afgedaan

Hoeveel doden er gevallen zijn, is nog niet duidelijk. Maar de foto’s van kinderen en volwassenen in witte lijkzakken, de beelden van mensen die op de grond liggen en naar lucht happen, tarten alles en laten een gevoel van walging na. Dit is het ‘Syrische Halabja’.

De lidstaten van de VN – die ‘de wereld’ vertegenwoordigen – werden het in 2005 in New York eens over het principe van de ‘responsibility to protect’.

Netjes afgekort als R2P, betekent het dat de internationale gemeenschap de verantwoordelijkheid heeft om burgers te beschermen tegen onder meer oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid als een staat daarin faalt. Desnoods via een militaire interventie.

In het licht van die belofte uit 2005 kan de povere verklaring van de VN-Veiligheidsraad woensdagavond alleen als schandalig worden afgedaan. China en Rusland verzetten zich zelfs tegen het voorstel om de VN-inspecteurs in Syrië naar Ghouta te laten vertrekken om te bepalen of en welke chemische wapens er zijn gebruikt.

Snelheid is cruciaal om wetenschappelijke bewijzen te verzamelen, en Ghouta ligt op een half uur rijden voor de inspecteurs. VN-secretaris-generaal Ban Ki-moon verhoogt de druk op het regime om zo’n bezoek toch toe te laten, maar niets verplicht Damascus daartoe.

De verontwaardiging is algemeen, maar ze lost niets op. En de vraag wat we nog kunnen doen voor de Syriërs, ligt oneindig veel moeilijker.

De ‘rode lijn’ die de Amerikaanse president Barack Obama een jaar geleden trok, is vervaagd. De VS hebben volgens generaal Dempsey, de voorzitter van de chefs van staven, de militaire middelen om de Syrische luchtmacht uit te schakelen en het conflict te doen kantelen in het voordeel van de opstandelingen. Maar daar delen jihadistische groepen intussen de lakens uit. De Syrische bevolking zal er evenmin bij gebaat zijn als die lui vroeg of laat de macht grijpen.

Van de moslimlanden zal het evenmin komen, want zij zijn intern al even verdeeld over Syrië als de vijf permanente leden van de VN-Veiligheidsraad.

De harde realiteit is dat Syrië door het falen van de internationale diplomatie verworden is tot zo’n kruitvat dat het te laat is voor een oplossing van buitenaf zolang de verschillende partijen in de overwinning blijven geloven.

Denkend aan wat de Syriërs meemaken, laat dit besef een bitter gevoel na van onmacht en opstandigheid.


DS, 23-08-2013 (Bart Beirlant)

Bijgesloten Plaatje(s)

 

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB