Zoals Evelien ook al vermeld denk ik dat de burn-outs ook te maken hebben met de druk vanuit de maatschappij. We leven nu eenmaal in een prestatiemaatschappij, waar iedereen tegen iedereen moet op boxen. Laaggeschoolden hebben het hier zeker ook niet makkelijk, want iedereen wil een beroep en zij moeten zich extra gaan bewijzen tegenover anderen met een diploma. Zelf werk ik in een bedrijf waar ze meer nadruk leggen op prestaties op het werk en de inbreng in de werksfeer dan het diploma dat hij met zich meebrengt. De jongeren draaien proef en moeten hun best doen, natuurlijk is dit ook een vorm van prestatie. Maar zolang ze meedraaien in een goede werksfeer kunnen ze zeker zijn van hun job. Dit is natuurlijk op vele plaatsen zo, maar er zijn er zeker ook andere. Daar waar je elke dag alles op alles moet zetten om de dag nadien terug te kunnen. Het is al zo moeilijk om aan werk te geraken en kan ik begrijpen dat vele jongeren zich naar een burn-out werken.

Wel denk ik niet zo dat we altijd te veel van onze jongeren verwachten. Het is zo dat ze op jonge leeftijd al aan toekomstplannen moeten denken, maar dit doen ze nog steeds op eigen tempo. De druk van thuis uit kan wel een rol spelen, waardoor ze het gevoel hebben dat ze erin moeten slagen. Maar er zijn ook nog genoeg jongeren die nog niet volwassen willen en kunnen worden.

Er wordt vandaag de dag te veel druk gelegd op iedereen zijn schouders en jongeren ervaren die het hardst. Alles moet perfect zijn, maar ze worden ondertussen wel overladen met van alles en nog wat. En als ze dit niet gewoon zijn, presteren onder druk, kan dit inderdaad wel heel wat problemen teweeg brengen. Er wordt nu te veel verwacht van de jongeren. We moeten terug realistischer gaan werken en eens falen kan altijd en moet ook kunnen. Uit je fouten kan je immers toch leren?!