“We zijn zó gemakkelijk bereikbaar en toch zo alleen”

[F*nne.Baeken]

Ik denk dat niemand Gary Turk ongelijk kan geven. Sociale media is een deel van ons leven geworden. We moeten leren om te genieten van het contact in 'real life' en niet online. Veel zaken zijn gemakkelijk geworden door sociale media, maar dit is niet altijd goed. Je weet alles van iedereen ook al wil je dit niet. Ik denk dat het belangrijk is dat we gaan beseffen dat er ook nog een leven is buiten de sociale media. Ikzelf zit ook vaak op sociale media maar geniet er nog wel van om af te spreken met mijn vrienden.

[Stijnvdv]

Sociale media zijn krijgen hoe langer hoe meer belangstelling dat men tegenwoordig zelfs twitterberichten en facebookberichten aanhaalt in nieuwsberichten en zelfs rechtszaken.
Zelf zie ik in mijn (momenteel niet zo-)alledaagse leven jammer genoeg vaak hoe mensen hun aandacht liever lijken te vestigen op een beeldscherm(pje) dan op hun medemens.

Het is inderdaad zo dat sociale media niet per sé een slechte zaak zijn, noch geldt dit voor de hedendaagse technologie. Wel vind ik dat mensen, jong en oud, zich moeten realiseren dat het leven aan hen voorbij kan gaan zonder dat ze ook maar opmerken. Die smartphone af en toe eens wegsteken (mag het ook een beetje meer zijn?) kan geen kwaad. Zwijgzaam aan tafel zitten met anderen (vrienden, familieleden) en op een schermpje staren, daarentegen, kan dat wel.

Ik wil hierbij ook een filmpje voorstellen dat het verband aanhaalt tussen sociale netwerken en (het gevoel van) alleen zijn. Het filmpje is gebaseerd op de TED talk van Sherry Turkle - "Connected, But Alone". Met een gedicht kan je een groot publiek raken, maar de aandacht van anderen gaat dan weer naar bewegende beeldjes en geluid (guilty as charged!).

Link: http://vimeo.com/70534716

[S*lke.Sas]

Ik kan me ook vinden in de mening van Gary Turk. Sociale media is alomtegenwoordig. In het kader van het delen van informatie kan dit een positief ding zijn, maar het heeft ook zijn nadelen. Ik denk persoonlijk zelfs dat een sociaal medium als Facebook bepaalde mensen een ongelukkig gevoel kan geven, omdat het echte leven niet altijd weerspiegeld wordt. Mensen selecteren zelf welke informatie ze over zichzelf erop zetten en dit kan een vertekend beeld geven. Veel mensen delen immers sneller positieve gebeurtenissen dan negatieve op het sociale net. Ik denk dat dit bij bepaalde personen jaloezie en een laag zelfbeeld kan opwekken. Voor sommigen lijkt het dan al snel alsof de anderen een veel interessanter leven hebben. Dit lijkt een zeer negatief gedachtegoed, maar het is gewoon een feit dat veel mensen hun geluk vergelijken met dat van anderen.

[M*thias Vermeiren]

Het sociaal gebeuren is enorm verandert. Ik werk zelf in een café en het zijn niet alleen jongeren die met de smartphone bezig zijn. Als het gesprek dreigt stil te vallen dan nemen ze hun smartphone erbij. In goede gevallen praten ze dan over foto's die ze genomen hebben tegen elkaar, maar in de meeste gevallen beginnen ze te chatten of sms'en met andere vrienden. Mijn baas zegt dan altijd: vroeger kwamen de mensen op café voor het sociaal contact en om samen een pintje te drinken, maar Facebook heeft hier alles aan verandert. In zekere zin heeft hij gelijk, mensen moeten niet meer met elkaar afspreken om eens met elkaar te praten. Als ik met mijn vriendengroep afspreek, stoort het mij ook wanneer er vrienden bezig zijn met hun smartphones. Maar onbewust doe ik hier aan mee. In Vorselaar is er een café (de 5 voor 12) waar je bijna geen bereik hebt met je gsm. Niemand weet hoe dit komt. Maar wat wel opvalt, de smartphones blijven in de broekzak en er wordt veel meer gepraat en gelachen in dat café. Ik zou een voorstander zijn moest dit overal zijn!