Bijna 2.500 leerlingen werden vorig jaar definitief geschorst en van school gestuurd. Een absoluut record. De scholieren trekken aan de alarmbel.

In drie jaar tijd nam het aantal uitgesloten scholieren met een derde toe. Vlaanderen telde in 2009 nog 1.935 geschorste leerlingen, in 2012 stond de teller op 2.474 dossiers. Verhoudingsgewijs tekent het Nederlandstalig onderwijs in Brussel voor een nog forsere groei in dezelfde periode: van 84 tuchtprocedures naar 150. Gent blijft steken op 221 gevallen, Antwerpen zag het aantal vermeerderen van 274 jongeren naar 388.

Dat blijkt uit cijfers van minister van Onderwijs Pascal Smet (SP.A), opgevraagd door Vlaams parlementslid Paul Delva (CD&V) en staat maandag in de ochtendeditie van De Standaard.

'Schrikbarende evolutie'

De aanleiding om iemand te schorsen is vaak van ernstige en uitzonderlijke aard. Zoals gewelddadig, onaangepast gedrag. Andere redenen kunnen zijn: leerlingen die niet langer in bepaalde richtingen thuishoren.

De voorzitter van de Vlaamse scholierenkoepel, Lyle Muns, spreekt van een ‘schrikbarende evolutie die dringend tot nadenken stemt’ en hij vindt dat schoolbesturen ‘te snel gebruik maken van het instrument.’

Schorsen van leerlingen lost het probleem overigens ook niet op, meent Muns. ‘De jongere komt nog meer in de problemen.’

datum: 29/07/2013
bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20130728_040

eigen mening:
Ik vind dit een zorgwekkende evolutie, aangezien de leerlingen in kwestie er niet bij geholpen zijn om van school te worden gestuurd. Het probleem wordt dan alleen naar een andere school overgedragen. Op de nieuwe school hebben ze meteen al een stempel en zo komen ze waarschijnlijk helemaal niet meer op het goede pad terecht.
Er zou een algemene procedure moeten komen voor leerlingen die ongepast gedrag vertonen en eventueel van school kunnen gestuurd worden. Eerst moet die procedure doorlopen worden vooraleer ze effectief van school kunnen worden gestuurd. Tijdens deze procedure zou er dan naar de kern van het probleem moeten gezocht worden. Als er actief naar een oplossing wordt gezocht en alles ook goed wordt opgevolgd, moeten er misschien minder leerlingen van school gestuurd worden. De eerste school kent de achtergrond van de leerling al en hier kan worden op ingespeeld. De leerling in kwestie kent de leerkrachten en heeft misschien een goede band met een van hen. Door de leerling naar een andere school te sturen, valt dit alles weg. Hij heeft helemaal geen vertrouwen in de nieuwe school, aangezien hij meteen een stempel opgedrukt krijgt als 'moeilijke leerling'.
Ik vind wel dat de mogelijkheid om iemand van school te kunnen sturen, moet blijven bestaan. Als leerlingen zich na de procedure nog steeds niet kunnen gedragen, moet er ook een gevolg zijn, namelijk uitsluiting van de school. Dit moeten de scholen dan ook echt toepassen, anders weten leerlingen dat ze zich slecht kunnen blijven gedragen zonder enig gevolg. Dit is dan hopelijk een instrument dat minder gebruikt moet worden.