HEVERLEE - Er bestaat een grote honger naar digitale hulpmiddelen bij leerkrachten, zo bleek gisteren op een beurs in Heverlee. ‘Lesgeven is zoveel attractiever. We kunnen ons digitaal bord niet meer missen.'

Van onze redacteur

‘Sinds ik een digitaal bord heb, zijn mijn leerlingen veel aandachtiger, ook degene die het vroeger moeilijk hadden om bij de les te blijven.' Onderwijzeres Peggy Keyen (42) staat in de tweede klas van de basisschool Regina Caeli in Dilbeek en beschikt sinds september over een digitaal bord, het eerste in haar school.

Zij kwam gisteren samen met nog 750 andere onderwijsmensen nog wat extra opsteken op de ICT-praktijkdag voor het onderwijs in Heverlee. Het was de negentiende editie en ze was in drie dagen uitverkocht. ‘Dat bewijst hoeveel vraag er is naar dit soort ondersteuning', zegt Christian Ramioul, ex-schooldirecteur en nu business manager education van Microsoft Belux, sponsor van het gebeuren.

Daar konden de deelnemers werksessies en demonstraties bijwonen voor allerlei programma's. Het educatieve game Monkey Tales was een blikvanger. Verder konden ze proeven van Movie Maker, Game Maker, Audacity, Hot Potatoes... programma's zat om websites, filmpjes, presentaties, oefeningen of rapporten te maken en aan het volgen van leerlingen te doen.

Peggy Keyen is gewonnen voor de nieuwe technologie. ‘In het begin is het veel werk om je stof om te zetten naar het nieuwe medium. Maar voor de klas merk je meteen de voordelen.'

‘Bij ons hebben alle klassen een digitaal bord en we hebben nog vijftig pc's', zegt Eddy Vleugels (43). Hij is ICT-coördinator van basisschool Hartenlust in Tessenderlo en staat in de vierde klas. ‘Werken met zo'n digitaal bord is aantrekkelijker. Je kunt beelden, ook bewegende, tevoorschijn halen. We kunnen het niet meer missen. Elke leerling zijn laptop, dat is de toekomst.'

Bij Dwengo konden de beursbezoekers een kleine robot leren aansturen. Dwengo is een vzw waar zes ingenieurs van de UGent hun ei in kwijt kunnen. Peter Bertels is één van hen. ‘Zevenentwintig Vlaamse en Nederlandse scholen gebruiken de robot al', legt hij uit. ‘Hij is geschikt voor TSO maar ook voor ASO-projecten. Je leert er de basis van elektronica en programmeren mee. Eén vijftienjarige student heeft er een robot mee gemaakt die zijn kamer opruimt. Enfin, hij duwt alle rommel buiten (lacht). Onze robot werkt ook met Lego-motoren. Je hebt er al een voor 110euro.'

De digitale klas, het is nog geen vertrouwd beeld in Vlaanderen. Hoewel we claimen een kenniseconomie te (willen) zijn, staan we wat het stimuleren van ICT betreft op een bescheiden 54ste plaats in de technologie-index van het World Economic Forum.

De overheid heeft tussen 1998 en 2003 massaal computers in de scholen gedropt. Maar die zijn inmiddels verouderd. Scholen zelf kunnen met hun beperkte werkingsmiddelen niet veel geld uittrekken voor ICT-materiaal. ‘Het is de keuze tussen een nieuwe wc en een nieuwe pc', formuleert Ramioul het.

‘De ICT-coördinatoren zijn meer bezig met het fiksen van problemen dan met inhoudelijk werk', zucht onderwijsjournalist en lesgever Jan T'Sas.

Volgens T'Sas is zowat tien procent van de scholen op eigen houtje sterk met ICT bezig. Dat ligt dan aan een gedreven directie en een gemotiveerde lerarenploeg.

‘Het zijn privé-initiatieven die aan de kar trekken', zegt Christian Ramioul, ‘vanuit de overheid en het onderwijs zelf gebeurt er weinig. Als er iets gezamenlijks, structureels zou bestaan, konden de scholen goede voorwaarden afdwingen bij de fabrikanten. Daar ligt een taak voor de overheid.'

Ter vergelijking: Portugal verdeelt een miljoen computers in de scholen.Denemarken streeft naar een pc per leerling. Zelfs Wallonië steekt ons de loef af. Met het project Cyberclasse worden 40.000 pc's in de Waalse scholen verspreid.

Bron: www.standaard.be
Datum: 8/02/2011

Mening:
Naast het klassieke schoolbord en het handboek is ICT-gebruik in de klas niet meer weg te denken. De computer is ingeburgerd in onze maatschappij en jongeren groeien er mee op. Ook leerkrachten zijn overtuigd van de voordelen van ICT. Ik vind het dan ook jammer dat onze Vlaamse overheid achterblijft in het geld uittrekken voor ICT-materiaal. We zijn met andere woorden nog lang niet toe aan één pc per leerling. In mijn ogen hoeft dit ook niet echt, maar leerlingen moeten wel regelmatig de kans krijgen om op de pc te werken. Momenteel moet je al lange tijd op voorhand een computerklas reserveren en vaak is het computermateriaal ook nog verouderd of werkt het niet. Hiervoor zou eerst een oplossing moeten komen.

Volgens mij is deze leerkracht nog euforisch omdat het nieuw is en zij er tot nu toe alleen maar de voordelen van ziet. Zomaar aannemen dat een digitaal bord de oplossing zou zijn om de aandacht van de leerlingen te krijgen en te houden vind ik een beetje naïef. Persoonlijk denk ik dat je, zeker in de lagere school, je leerlingen goed kent. Je kan dan inspelen op hun interesses, je kan verschillende werkvormen hanteren en je kan door lichaamstaal en stemgebruik de aandacht trekken.

Vroeger had ik een leraar aardrijkskunde. Voor velen is dit nu niet echt het spannendste vak, maar hij kon door zijn enthousiasme en door zijn eigen manier van lesgeven (o.a. anekdotes, grappen, ...) heel de klas mee krijgen. Je wilde echt geen minuut van zijn lessen missen. We gingen soms met spijt naar de volgende les. Hij had hiervoor geen digitale middelen nodig.

We kunnen inderdaad pc's niet meer wegdenken uit ons huidige onderwijs, maar moeten we steeds maar verder gaan met de technologische snufjes? Is er een dringende noodzaak om alles te veranderen? Leraar zijn is nog altijd een contactberoep. Laten we vooral het menselijke contact met onze leerlingen niet verliezen.