Britse studenten bezetten universiteiten


In Groot-Brittannië is er groot protest tegen de verhoging van het inschrijvingsgeld.


De verhoging van het inschrijvingsgeld aan de universiteiten in Groot-Brittannië leidt ook donderdag tot protest. Volgens de BBC werden er lokalen in een tiental universiteiten bezet.

Woensdag protesteerden duizenden Britse studenten in het hele land tegen de verhoging van het inschrijvingsgeld tot maximaal negenduizend pond per jaar. De verhoging is één van de bezuinigingsmaatregelen van de Britse regering.

Op sommige plaatsen kwam het tot een handgemeen met de politie. Agenten raakten gewond en demonstranten werden gearresteerd. Op verschillende plaatsen hielden studenten sit-ins. Bij ongeregeldheden in Londen vielen in totaal 17 gewonden, aldus de Britse openbare omroep.

In de loop van donderdag werd nog een reeks gebouwen bezet, zoals de bibliotheek in de universiteit van Oxford. Ook in Edinburgh, Londen, Cardiff, Newcastle, Plymouth en Leeds bleven studenten in aula's en op andere plaatsen waar ze de nacht hadden doorgebracht.

In Manchester, Plymouth, Leeds en Essex waren er donderdag eveneens bezettingen. Studentenleiders hebben voor 30 november nieuwe acties aangekondigd.


Knack, 25-11-2013

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Studieschulden | Engeland, Nederland en de VS


Als het goed is, kunnen wij met een schone lei aan ons werkleven beginnen. Dat is niet vanzelfsprekend. In sommige landen zijn de inschrijvingsgelden in het hoger onderwijs dusdanig hoog dat lenen de enige optie is. Of wat dacht u anders van een job naast de lesuren? U kunt elke duit gebruiken om uw toekomst af te betalen. Een blik op de student, zijn schuld en de bredere statistieken in Engeland, Nederland en de Verenigde Staten.


Nederland

De Nederlandse overheidsinstelling DUO (Dienst Uitvoering Onderwijs) staat onder andere in voor het verstrekken van studiefinanciering. De studiefinanciering voor hbo (hoger beroepsonderwijs, de Nederlandse hogescholen, nvdr) of universiteit wordt een prestatiebeurs genoemd en wordt gebruikt om inschrijvingsgeld, boeken, en dergelijke te betalen. Er kan maximaal 7 jaar geleend worden. Als de student binnen de diplomatermijn (10 jaar) een diploma haalt, hoeft de prestatiebeurs niet terugbetaald te worden. In het andere geval moet de beurs met rente terugbetaald worden.

Naast deze beurs kan ook echt geleend worden om bijvoorbeeld in basisbehoeften zoals voedsel te voorzien. Op deze lening moet wel altijd rente betaald worden, maar deze rente is lager dan de marktrente. De lening moet binnen de eerste vijftien jaar na de studie terugbetaald worden.

Volgens een studie van het Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting (Nibud), een onafhankelijke stichting die informeert en adviseert over financiën van huishoudens, leent bijna de helft van de studenten en dat voor gemiddeld bijna 400 euro per maand. Gemiddeld bedroeg een studieschuld in 2008 ruim 12.500 euro, wat betekent dat een afgestudeerde gedurende vijftien jaar maandelijks 100 euro moet aflossen.

De belangrijkste reden om te lenen is dat de ouders niet voldoende financiële ondersteuning kunnen geven. Volgens het Nibud leent echter ruim een kwart van de ondervraagde studenten om ‘relaxed’ de studietijd door te komen. De Telegraaf (Nederlandse krant, red.) verwoordt het als volgt: “Studeren betekende vroeger nog financieel afzien. De huidige student wil toch minstens een iPhone en lekker kunnen eten en drinken.”

De Nederlandse student Johan leende evenwel voor geheel andere redenen: “Ik had helemaal niets toen ik begon te studeren en moest zelf in mijn levensonderhoud voorzien. Ik heb dus maximaal geleend, 7 jaar lang. Daarna heb ik een jaar lang gewerkt omdat ik geld nodig had om mijn studie af te ronden. Op het einde van mijn studies zal ik waarschijnlijk een schuld overhouden van 70.000 euro. Ik heb er wel alle vertrouwen in dat ik dat zal kunnen terugbetalen”.

Het inschrijvingsgeld is een belangrijke kost. Toch zijn de inschrijvingsgelden niet zoveel hoger dan in België. Aan de Universiteit van Leiden betaalt Marinus bijvoorbeeld 1700 euro per jaar, drie keer zoveel als in Leuven, maar een peulenschil in vergelijking met de VS of Engeland.


De Verenigde Staten

In de Verenigde Staten heeft dit academiejaar het totale bedrag aan studentenleningen de kaap van 1 biljoen dollar (1 dollar is zo'n slordige 72 eurocent, red.) overstegen. De schulden hebben daarmee een stijging ondergaan van 511% sinds 1999. Dat is een groei die in de loop van het laatste decennium sneller is gestegen dan de schulden die alle Amerikaanse gezinnen samen verschuldigd zijn op hun kredietkaarten.

Het gevolg van de enorme leningen is dat veel studenten met torenhoge schulden worden opgezadeld. Amerikaanse jongelingen studeren af met een gemiddelde schuld van 27.000 dollar, wat 50% meer is dan tien jaar geleden. Dat zijn cijfers van de College Board, een associatie die 5900 scholen en universiteiten overkoepelt. Ze geven echter geen representatief beeld van de werkelijkheid.

Veel studenten krijgen door onvoorziene omstandigheden -die in een recessie wel eens voorvallen- te maken met verhoogde interesten, boetes omwille van te laat betalen en dergelijke die het kostenplaatje kunnen opblazen tot een veelvoud van die gemiddelde 27.000 dollar. Het resultaat is een generatie van jongvolwassenen die het begin van hun leven als werkende mensen inzetten met schulden waar ze de eerstkomende jaren niet van af raken.

De oorzaken van deze hoge schuldbedragen zijn divers. Het moet opgemerkt worden dat de Amerikaanse overheid geen rechtstreekse financiële steun biedt aan hoger onderwijs, met de enkele uitzondering van haar militaire scholen. Steun vind je er alleen in de vorm van leningen en zogenaamde grants: schenkingen aan -vooral veelbelovende- studenten die financiële steun nodig hebben. Er wordt dus op individueel vlak gespeeld, in plaats van structureel de verschillende onderwijsinstellingen te steunen. Dat heeft als gevolg dat de onderwijsinstellingen hun inschrijvingsgelden en tuition fees (een term die slaat op de eigenlijke kost van het onderricht inclusief personeel of uitrusting, nvdr) hoog genoeg moeten houden. In ieder geval lijkt het erop dat de bedragen blijven stijgen en dat het systeem op springen staat.

"Mijn opleiding kost ongeveer 52.000 dollar," vertelt New York University-student Brian. "Ik heb een beurs van 32.000 dollar en de rest komt van leningen die ik samen met mijn ouders ben aangegaan. Momenteel bedragen mijn schulden zo'n 60.000 dollar, maar ik schat dat ik die wel kan afbetalen binnen drie jaar nadat ik afstudeer." Dat is echter niet vanzelfsprekend, beweert hij. "Veel van mijn vrienden zitten voor meer dan 200.000 dollar in de schulden en zullen niet eens meteen een job vastkrijgen na hun studies. Dat is heel verontrustend als je weet dat veel studentenleningen vanaf zes maanden na het afstuderen een hogere interest beginnen te innen."


Engeland

De inschrijvingsgelden voor het hoger onderwijs liggen in Groot-Brittannië een stuk hoger dan in België. Dat geldt ongeacht welke country (Noord-Ierland, Schotland, Wales of Engeland, nvdr) de universiteit of hogeschool herbergt. De instelling bepaalt zelf de prijs, maar er is een plafond. In Engeland steeg dat toegelaten bedrag de afgelopen jaren. Terwijl in 2004 de grens op 3000 pond (1 pond is 1,16 euro, nvdr) per jaar lag, mocht er vorig schooljaar 3290 pond van de student worden gevraagd. En daar stopt het niet. Een nieuwe wet brengt de maximumsom voor het volgend academiejaar op maar liefst 9000 pond. 64 universiteiten kondigden intussen aan hun inschrijvingsgelden tot die prijs te verhogen.

Niet iedereen hoest die megalomane bedragen even gemakkelijk op. Daarom bestaat er de mogelijkheid tot lenen. De overgrote meerderheid van de studenten doet dat via de Student Loans Company (SLC), een organisatie opgericht in de schoot van de overheid. Die keert bedragen uit die tegen een minieme rentevoet terugbetaald moeten worden. De terugbetaling gebeurt automatisch aan 9% van het inkomen boven de 15.000 pond per jaar. Bij pensionering of wanneer de afbetalingen 25 jaar duren, stopt die verplichting.

Sommige studenten gebruiken een lening enkel voor de financiering van inschrijvingsgeld, maar het is ook mogelijk er eentje af te sluiten om in het levensonderhoud te voorzien. We spreken respectievelijk van tuition fee loans en maintainance loans. Hoe moeilijk Engelse studenten het precies hebben, wordt duidelijker wanneer we een blik op de statistieken van het SLC werpen.

In het schooljaar 2009-2010 werd aan 923.100 studenten een totaalbedrag van 6.636.800 pond uitgekeerd. Ten opzichte van het jaar daarvoor is dat een toename van 6% in het aantal studenten, en 12% in het uitgekeerd bedrag.
2.946.000 pond daarvan kreeg het label maintainance loan. Dat bedrag was bestemd voor 819.500 schoolgaanden, 8% meer dan het jaar daarvoor. Terwijl het inschrijvingsgeld nog moet verhogen, doen steeds meer studenten dus een beroep op grotere geldsommen om het hoofd boven water te houden.

Ook Luke, die les volgt aan een hogeschool in Birmingham, leent. “Om me te kunnen inschrijven, moet ik elk jaar 3200 pond op tafel leggen. Ik leen dat hele bedrag bij de SLC. Dan nog kan ik niet comfortabel leven, dus gebruik ik het geld eveneens om mijn bestaan te financieren. Daarnaast heb ik een job.”

Toch maakt Luke zich geen zorgen om zijn schulden. “Aan het eind van mijn opleiding zal ik naar schatting zo’n 20.000 pond moeten terugbetalen. Het zal 20 tot 25 jaar duren voor ik daarin slaag, maar na die 25 jaar worden ze sowieso afgeschreven.”


Veto, 16-12-2013 (LDJ)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB