‘Als Laurent 10 is, zullen zijn klasgenoten beginnen uitgaan en achter de meisjes zitten’

‘Ik mag hopen dat de jonge Laurent emotioneel zeer goed begeleid wordt, aangezien het daar vaak misloopt’, zegt Jasper Stegen. Hij reageert daarmee op het verhaal van het 6-jarige jongetje dat zo slim is dat hij nu al naar het eerste middelbaar mag. ‘Als hij 10 jaar is, zullen zijn klasgenoten 16 zijn en beginnen uitgaan en pintjes drinken. En wat dan?’, zegt Jasper die zelf ook een ‘onmeetbaar’ hoog IQ heeft maar slechts één jaartje heeft overgeslagen.

Jasper Stegen (28) is industrieel ingenieur en heeft een IQ dat hoger ligt dan 175. ‘Toch hebben mijn ouders en ik altijd geweigerd om naar een privéschool te gaan of een speciale behandelingen te krijgen. Ik heb maar één jaartje overgeslagen maar heb geen vervroegde universiteitscursussen gevolgd. Mijn ouders hebben het er ook altijd ingehamerd dat ik mij niet beter moest voelen dan iemand anders. En daar ben ik nu blij om’, zegt hij.
‘Als Laurent 10 is, zullen zijn klasgenoten beginnen uitgaan en achter de meisjes zitten’

Jasper heeft het altijd gemakkelijk gehad op school en zorgde er bewust voor dat hij geen te hoge punten haalde om geen jaloezie op te wekken bij zijn klasgenoten. Maar dat was dan weer niet naar de zin van zijn ouders, die altijd vonden dat hij beter kon.

‘In het laatste jaar van mijn humaniora eisten ze dat ik met onderscheiding afstudeerde. Wat ook gebeurd is. Zonder al te veel inspanningen te moeten leveren. Welke student zou er niet van dromen’, lacht hij.

Ook daarna, op de universiteit, liep het allemaal vrij vlot. ‘Hoogbegaafd zijn is voor sommigen geen geschenk. Maar ik heb er nooit spijt van gehad. Ik heb het altijd gemakkelijk gehad op school. En ook nu, op mijn werk, kan ik snel conclusies trekken en oplossingen zoeken.’

Toch is hij blij dat zijn ouders hem nooit gedwongen hebben om zijn studies sneller te laten gaan.

‘Het probleem is niet dat leren op zich. Maar neem nu die jongen van 6 die nu al naar het middelbaar onderwijs gaat. Hij zal zonder problemen kunnen volgen. Maar vergeet niet dat hij daar met jongens van twaalf of dertien in de klas zit. En dat die over een jaar of vier beginnen uitgaan en naar de meisjes kijken. Of pintjes beginnen te drinken. Maar dan is die jongen nog altijd maar 10 jaar natuurlijk. Het risico dat hij zich niet meer aanvaard zal voelen, is niet gering.’

Nobelprijswinnaars

Hilde Proesmans heeft vier hoogbegaafde zonen. De twee oudste hebben een IQ boven de 150, de twee jongsten hebben ze niet laten testen maar zijn ook hoogbegaafd. ‘Lieve, gevoelige, verstandige jongens’, zegt ze.

Willem is 25 en heeft een master biologie & bio-ingenieur en doctoreert momenteel. Hij haalde op zijn 15- jarige leeftijd zijn middelbaar diploma latijn-wiskunde.
‘Als Laurent 10 is, zullen zijn klasgenoten beginnen uitgaan en achter de meisjes zitten’

Karel (23) doet een doctoraat fysica. Hij maakte op 16-jarige leeftijd zijn middelbare studies af en is onlangs naar een bijeenkomst van Nobelprijswinnaars mogen gaan. Hij werd hiervoor uitgekozen uit meer dan 1000 jongeren. Beide broers hebben een IQ boven de 150.

De tweeling Viktor en Kristiaan (19) studeren respectievelijk aan de universiteit van Maastricht en aan de UHasselt. Zij hebben maar één jaar overgeslagen.

‘Er was reeds heel vroeg een grote passie bij hen voor het opdoen van kennis. Ze gaan er op verschillende manieren mee om. Maar je kan dat als ouder ook moeilijk tegenhouden. Je kan ze toch moeilijk verbieden om nieuwsberichten te volgen over het onrecht in de wereld wanneer ze daar eigenlijk nog te klein voor zijn. Maar je kan wel meegaan in hun passies wat hier vooral de natuur en wiskunde was’, zegt Hilde.

Studies onderbroken na middelbaar

Dat hoogbegaafdheid geen garantie is op een universitair diploma halen, bewijst R.. De 61-jarige Oost-Vlaming getuigt liever anoniem getuigt.

‘Tot mijn derde jaar middelbaar heb ik mijn studies doorlopen zonder er iets voor te doen. Op het einde van het derde jaar (en slechts 12j oud) moest mijn moeder naar school komen en zei de directeur dat ze me er door zouden laten maar dat ik wel een andere school moest zoeken. Ik stoorde de les. Probleem was dat ik altijd zei wat ik dacht. Nu nog. En dat komt niet altijd bij iedereen goed over.

Toen R. jong was, wisten ze veel minder van hoogbegaafdheid af. ‘Toen noemden ze zoiets onhandelbaar. Ik was dus onhandelbaar’, zegt hij.

Succesvolle carrière

Gevolg was dat hij het na zijn middelbare studies voor bekeken hield. Maar dat heeft hem niet tegengehouden om een succesvolle carrière uit te bouwen. ‘Ik heb verschillende jobs gedaan. Een ding kon ik echt niet hebben, dat iemand mij verplichtte om iets te doen. Ik wil altijd weten waarom ik iets moest doen’, zegt hij.

‘Ik nam bijvoorbeeld deel aan een examen bij computergigangt IBM. Op niveau van burgerlijk ingenieur. Ik was, zonder diploma, bij de besten en mocht beginnen. Verder werkte ik onder meer voor Wrangler.’

Zo heeft hij verschillende belangrijke functies bekleed en leidde hij onder meer een softwarebedrijf. Maar ofwel hield hij het na een tijdje zelf voor bekeken, ofwel werd hij ontslagen omdat hij inging tegen de gedachtegang van het hogere management.

‘Toch mag ik zeggen dat ik geslaagd ben in het leven en heb mijn hoogbegaafdheid meer als een voordeel dan een nadeel gezien.’

Ook de zoon van Marc was een ‘wonderkind’ met het hoogste IQ ooit gehaald in een Leuvens testcentrum . ‘Hij kon op 15 maanden cijfers en letters lezen. En op zijn 3 kon hij al vlot lezen. Vanaf het begin werd hij de kop ingedrukt in het onderwijs. Resultaat is dat ons ‘wonderkind ‘ nu 19 is en in het tweedekansonderwijs zit. Niet omdat hij niet kon volgen, wel omdat hier in België geen plaats is voor superslimme mensen !’

Bron: 5/11/2016 De Standaard (http://www.standaard.be/cnt/dmf20161104_02556172)

Eigen mening: Ik ben blij dat er ook met een kritische blik gekeken wordt naar het verhaal van Laurent. Het is natuurlijk heel uitzonderlijk dat een jongen van 6 jaar oud naar de middelbare school gaat. Dit verdient absoluut de media want je komt dit uiteraard niet elke dag tegen maar we moeten ook aandacht geven aan het negatieve van deze gebeurtenis. Laurant is zeker slim genoeg voor het middelbaar maar is hij er sociaal wel klaar voor? Hij slaagt bovendien ook heel belangrijke ontwikkelingsmomenten over. Elk leerjaar heeft niet enkel theorie te bieden maar vaardigheden op sociaal en praktisch vlak. Op school leer je heel wat meer dan enkel de verplichte leerstof. Ik vraag mij ook af hoe zijn medeleerlingen hierop zullen reageren, in het begin zullen ze hem wel schattig vinden en hem helpen maar dit zal na een tijd waarschijnlijk veranderen. Het leeftijdverschil tussen hem en de andere leerlingen zal uiteraard ook een grote rol spelen in de manier waarop ze met elkaar omgaan. Ik vind het heel belangrijk dat dit artikel verschijnt in de kranten want op deze manier worden de twee kanten van het verhaal getoond.