![]() |
|
#1
|
|||
|
|||
Ik denk dat dit ergens wel normaal is. Een sollicitatiebrief dat vol met fouten staat geeft immers echt wel een slechte eerste indruk. Bovendien moet je het ook eens vanuit het standpunt van de werkgever bekijken: je krijgt een hele hoop sollicitatiebrieven aan en je kunt uiteraard belange na niet iedereen aannemen. Dus je kiest toch sowieso voor de 'beste' kandidaten. Die eerste sollicitatiebrief is dus al zeer belangrijk want daardoor gebeurt de eerste selectie (daarna nog een selectie bij het sollicitatiegesprek enzo...). Waarom zou je een sollicitatiebrief bijhouden die vol fouten staat, terwijl je ook nog een hoop brieven hebt waar geen fouten in staan? Ik zou ook wel weten welke sollicitaties ik een kans zou geven en welke niet. Uiteindelijk is het toch maar een klein percentage dat de job krijgt...
|
#2
|
|||
|
|||
Fataliteit schrijffouten moet gerelativeerd worden
Volgens mij is de “fataliteit” van de fouten in een sollicitatiebrief een beetje overroepen. Ik veronderstel dat het soort job waarvoor je solliciteert hierin een rol speelt: de job van een bandwerker houdt toch net iets anders in dan bijvoorbeeld de job van een secretaresse of leerkracht. Persoonlijk verwacht ik dat er in overeenstemming met het werk andere eisen aan de sollicitatiebrief gesteld worden. Aangezien men hier over bedrijven en sollicitatiebrieven spreekt, lijkt het me dat het sowieso al over een beperkt aantal functies gaat en bijvoorbeeld niet over de job als kraanwerker waarbij je enkel een sollicitatiegesprek moet ondergaan.
Bij jobs waarin een correct taalgebruik belangrijk is, ben ik het wel eens met Ellen dat er bij de selectie van de geschikte kandidaat de brieven met schrijffouten er onherroepelijk uit vliegen. |