Aantal kinderen met leesstoornis stijgt fel, expert relativeert.

[Ingeborg]

Hey Belinda,

Ik ben het volkomen eens met jouw mening en tevens ook met het artikel waarin die professor eindelijk eens durft in te gaan tegen deze opmars in kwaaltjes. Ik ben zelf moeder van een zoon met een serieuze leerstoornis. Al vanaf de kleuterschool kreeg ik te horen dat hij niet snel genoeg was met dit en niet snel genoeg met dat.... so ? Geef in de eerste plaats de kinderen DE TIJD om zich te ontplooien. Het ene kind leert al sneller lezen dan de ander maar in het geval van mijn zoon kon hij pas deftig lezen in het 5de leerjaar. Nu is hij trouwens een boekenwurm van het eerste uur. Mijn zoon werd geadviseerd in het 3de leerjaar om over te schakelen naar het Bijzonder Onderwijs want volgens de school en het CLB zou dit voor hem veel beter zijn. Ik heb dit geweigerd en nu zit hij in zijn eerste jaar ASO en doet het heel goed. Als kinderen goed begeleid worden en de kans krijgen om zich op eigen tempo te ontwikkelen zou het spijtig zijn hen een mooie schoolcarrière te ontnemen. Veel ouders misbruiken deze maatregelen voor kinderen die helaas niet in het gewone onderwijs thuishoren of kinderen die totaal niet graag iets voor school doen en zo een gemakkelijkere methode aangereikt krijgen om nog minder te doen.

[nelleke.aerts]

Ik ben het volledig eens met wat er al gezegd(of geschreven) is. Al te vaak willen we kinderen in een hokje duwen of een labeltje opplakken.
We zien het aantal kinderen dat Relatine of Concerta slikt ongelooflijk stijgen, terwijl diezelfde kinderen vaak met de nodige structuur en begeleiding perfect kunnen functioneren zonder medicijnen.
Bovendien gebruiken jongeren (én hun ouders) de zogenaamde leerstoornis vaak als een excuus. "Mijn zoon/dochter heeft slechte punten door zijn dyslexie en je hoeft dus niet veel van hem/haar te verwachten..."
Tijd dus dat hier verandering in komt

[AVO]

Orgineel gepost door nelleke.aerts

Bovendien gebruiken jongeren (én hun ouders) de zogenaamde leerstoornis vaak als een excuus.

Volledig mee eens. Het lijkt wel alsof het onderwijs aan het evolueren is naar een 'excuus- onderwijs'. Mijn mening is dat leerkrachten ( en de ouders) elke leerling die problemen heeft met leren/lezen/schrijven, moet helpen in de mate van het mogelijke. Daarvoor moeten deze problemen nog niet uitdrukkelijk op een papiertje worden neergeschreven.
Ik vind trouwens dat die leerstoornis- attesten vies neigen naar een pedagogisch pessimisme binnen het onderwijs:

"Hij kan dit niet want hij heeft dyslexie"
in plaats van
"Hij kan dit nog niet".

Ik begrijp dat men eerst de oorzaak moet zoeken vooraleer men met efficiënte oplossingen kan komen maar zijn die leer- stoornissen wel de echte oorzaak? Dat is een vraag die men zeker moet durven stellen.

Ik bekijk het echter niet zwart- wit. Ik kan best aannemen dat er leerlingen zijn waarbij de stoornis niet op te lossen valt. Het is dan ook deze groep dat het slachtoffer is van de minimalisatie en het relativisme van het begrip leerstoornis.

[AVO]

Gisteren( 3/05/2011) in Het journaal van 7 werd er gesproken van commercialisering versus een democratisering van de hulpverlening aan leerlingen met spreek/schrijf/lees/reken problemen.

Op twaalf jaar tijd zou het aantal terugbetalingen van de logopedie met 43% gestegen zijn. De koepel van de Vrije CLB’s verklaart dat ouders te snel panikeren wanneer hun kind een ‘probleem’ vertoont en gaan dan advies verzamelen bij bevoegde instanties( democratisering). Vervolgens zouden logopedisten veel te snel een diagnose stellen ( commercialisering).