Nooit zo weinig adoptieaanvragen

[Yana Daems]

Mij verbaast dit ook niet. Het is schandalig hoe lang koppels moeten wachten vooraleer ze hun adoptiekindje kunnen krijgen. In de meeste gevallen hebben deze mensen een vurige kinderwens, maar door al de screenings en processen die volgen, raken heel wat mensen ontmoedigd om een kindje te adopteren. Koppels zullen waarschijnlijk andere manieren proberen om een kind te krijgen zoals bijvoorbeeld IVF of draagmoederschap. Kinderen uit het buitenland zijn er alleen maar bij gebaat wanneer ze in een warm gezin terechtkomen. Ouders zijn dolgelukkig wanneer ze een kind kunnen adopteren. Twee serieuze redenen om te werken aan het versnellen en het versoepelen van de adoptieprocedure.

[Diethe Segers]

4,5 jaar is inderdaad lang als je moet wachten op een kind. Maar ik denk dat, als je echt een vurige kinderwens hebt, je dit er wel bij neemt.
Komt er nog bij dat er bij een adoptieprocedure enorm veel komt kijken. Allereerst een voorbereidingsfase van 20 uren. Hierin staat de adoptiedriehoek en het respect centraal. De adoptieouders krijgen pedagogische en psychologische informatie over de opvoeding van het kind en ze krijgen informatie over de procedure en de juridische aspecten van de adoptie.
Ten tweede is er de geschiktheidsprocedure, hier stapt de adoptieouder naar een rechtbank die zich moet uitspreken over het feit of de ouders al dan niet geschikt zijn voor een adoptiekind. In deze face komt er ook nog het maatschappelijk onderzoek: allerlei gespreken met psychologen en psychiaters, de hele familie de gescreend wordt en noem maar op.
Als deze procedure gedaan is komt er uiteindelijk de eigenlijke adoptieprocedure. Hier wordt dan beroep gedaan op een officieel adoptiebureau of je kan de adoptie zelf realiseren.
Deze procedure duurt al snel één jaar. Dus dan zit je nog aan 3,5 jaar. Reken hierbij dat je bij de adoptieprocedure nog wat 'voorkeuren' kan geven (jongen-meisje, leeftijd,...) en eer er een kindje gevonden is. Dan zit je al snel aan 2,5 jaar. Daarna komen er nog alle bezoeken bij aan het kind en aan het weeshuis waar je gaat adopteren. 4,5jaar is echt niet zó lang hoor!

Ikzelf heb een adoptieprocedure van dichtbij meegemaakt, deze procedure heeft bijna 6 à 7 jaar geduurd. Maar de ouders waren dolblij toen ze samen met hun kind voor de eerste keer voet op Belgische bodem gezet hebben. Het heeft lang geduurd maar ze namen de lange wachttijd er gewoon bij. Als je echt een kind wilt, dan is de wachttijd slechts een 'détail'. Akkoord, de procedure zou misschien wat sneller kunnen verlopen als je goedgekeurd bent, maar dit hangt ook grotendeels af van het land waar je wilt adopteren en hoe snel de administratieve papiermolen in dat land gaat.

[Summa.Wastyn]

Ik denk dat het ergens normaal is dat er een daling is. Hoewel de lange wachtlijsten hier waarschijnlijk een grote rol in spelen denk ik dat er ook nog andere factoren zijn die hiervoor zorgen. De landen waarvan de adoptiekinderen vandaan komen worden welvarender, wat ervoor zorgt dat deze mensen zelf voor het kind kunnen zorgen (familieleden). Tegenwoordig mag je in meer landen adopteren wat er voor zorgt dat er meer binnenlandse adoptie plaatsvindt. Deze twee factoren zorgt er al voor dat het ‘aanbod’ van adoptiekinderen al geminderd is.
Daarnaast denk ik dat de lange wachttijden en vooral ook het prijskaartje van een adoptie ervoor zorgt dat mensen andere manieren gaan zoeken om een kind te krijgen.

[lien.debusser]

Net zoals Summa denk ik dat het inderdaad meespeelt, deze ontzettend lange wachttijden, maar zeker ook het prijskaartje is van onnoemelijk belang.
Ook zijn er steeds verbeteringen van andere mogelijkheden om aan de kinderen te geraken.
Zoals Yana aanhaalt hebben we draagmoederschap en IVF.
Adoptie zal zeker nog een optie blijven voor vele koppels met een kinderwens, maar ik begrijp dat de wachttijden verschillende koppels afschrikken.