Nederlandse lijnrechter 'klinisch dood' na geweld jeugdvoetballers

[Noël Van Thielen]

Om te beginnen doet het er al niet toe van welke afkomst de daders zijn. Er worden dan wel dingen gezegd als:” het zijn weer buitenlanders, ..” en dit en dat. Dit vind ik allemaal zever. De fout ligt bij de ouders die naast het veld staan. Deze weten het allen veel beter dan de trainer. Ze roepen dingen op de scheidsrechter (en spelers) die gewoon niet door de beugel kunnen. Vinden jullie het dan niet normaal dat die kinderen niet meer weten wat respect is? Het begint dus allemaal bij de ouders en de mensen die rond het veld staan. Eigenlijk zouden zij het voorbeeld moeten geven. De kinderen zien niets anders en denken dat datgene wat ze doen, goed is.

Men zou beter kijken naar rugby. Daar wordt gestreden met respect voor de tegenstander en de scheidsrechter.

[Liesanne.Boeren]

12.000 mensen houden stille tocht voor overleden grensrechter


In Nederland hebben zondagmiddag naar schatting 12.000 mensen deelgenomen aan de stille tocht voor de overleden grensrechter Richard Nieuwenhuizen. Dat meldde de Nederlandse gemeente Almere, waar de stille tocht werd gehouden.



Na toespraken van onder meer Alain, de zoon van de door mishandeling overleden grensrechter, burgemeester Annemarie Jorritsma en KNVB-voorzitter Michael van Praag zette de mensenmassa zich in beweging. Vanaf de parkeerplaats van Almere City FC stapten de deelnemers 2,7 kilometer naar de club SC Buitenboys. Aan die club was Nieuwenhuizen verbonden.

Vele sympathisanten droegen wit-blauw gestreepte shirts, de kleuren van SC Buitenboys. De gemeente had opgeroepen geen spandoeken mee te nemen, en daaraan bleken de mensen gehoor gegeven te hebben. Er liepen veel kinderen mee in de optocht. Veel mensen droegen fakkels, lampjes of lantaarns mee. Ook de Nederlandse minister van Sport Edith Schippers was aanwezig.

De familie van Nieuwenhuizen liep samen met genodigden vooraan in de stoet. Een team van de club droeg, ook vooraan in de stoet, een spandoek mee met daarop de tekst ‘zonder respect, geen voetbal'.

Bron: http://www.standaard.be/artikel/deta...21209_00396861

Eigen mening:

Ik vind het fijn om te lezen dat deze gebeurtenis zoveel mensen beroerd heeft. We schrikken de dag van vandaag, helaas, al niet meer zo snel op wanneer we te horen krijgen over een vechtpartij. Dit ging echter veel te ver. Ik begrijp dat er bij sport een sterk competitief gevoel aanwezig kan zijn en dat dit kan uitmonden in verbale agressie. Het gaat echter veel te ver om ook daadwerkelijk iemad fysiek aan te vallen. Ik vind het heel jammer dat dit is moeten gebeuren en ik vraag me dan ook af waar dit heen gaat met "de jeugd"...

[Veronique.Peeters]

Opvoeden is niet de taak van ouders alleen

"In stilte hoop ik dat 'voorleven' het woord van het jaar wordt", schrijft Guillaume Van der Stighelen, gewezen reclameman, columnist en auteur van de recente bestseller 'Echt'.

Kinderen kijken naar ons en volgen ons voorbeeld. Ze horen welke taal we gebruiken als we strijden voor ons gelijk. Welke naampjes we toebedelen aan mensen met een andere mening

Wat een mooi woord. 'Voorleven.' Het leven even voordoen. Hoe het moet. 'Lead by example', zeggen de Engelsen. Het is een keer iets anders dan de betuttelende toon waarmee de naoorlogse generaties de jeugd bestoken met verwijten over normvervaging en wangedrag. Of het verbaal geweld waarmee beleidsvoerders elkaar vertrappelen om hun gelijk te halen.

Voorleven. Het woord viel in de toespraak van de burgemeester van het Nederlandse Almere, Annemarie Jorritsma, ter herdenking van de grensrechter die na een voetbalmatch werd doodgetrapt door jeugdspelers. Vanwege een onenigheid over het toepassen van de spelregels. "Het is blijkbaar normaal geworden,", zei mevrouw Jorritsma, "dat we geweld gebruiken als de dingen niet lopen zoals we hadden verwacht."

Maar, voegde ze eraan toe, we staan er niet machteloos tegenover. Ze verwees naar een Afrikaans gezegde: "It takes a whole village to raise a child." Opvoeden is niet de taak van ouders alleen. Leraars, coaches, buren, vrienden, familieleden, iedereen mag meedoen. We moeten onze kinderen, al onze kinderen, opvoeden en 'voorleven'. Prachtig. Kinderen kijken naar ons. Kinderen luisteren goed hoe wij met elkaar omgaan. Welke taal we gebruiken als we strijden voor ons gelijk. Welke naampjes we geven aan mensen met een andere mening. Kinderen volgen ons voorbeeld. Ze doen er liefst nog een schepje bovenop. Zo hard dat we er zelf van schrikken en naar de apotheek lopen om een doosje pillen tegen gedragsstoornissen. Terwijl die kinderen ons alleen maar na-apen. Toen volwassen mannen nog medailles hadden hangen naast de schoorsteenmantel, verdiend met heldendaden op een slagveld, toen wilden zonen niets liever dan zelf te wapen trekken. Nu staan grote mensen scheldwoorden te roepen langs het veld, in het verkeer of gewoon tegen elkaar. Tegen hun vrienden en gelijkgestemden weten ze zich heel netjes en beleefd te gedragen, maar oh wee als iemand hun pad kruist die een andere mening is toegedaan. Kinderen weten al erg vroeg welke van hun vingers de middelste is. Van middenvinger naar vuist is voor velen maar een kleine stap.

Voorleven. Voorgaan in het leven. Het is een erg mooie gedachte. Respect dwing je niet af door het erin te rammen met de hamer. Respect krijg je door bewondering te wekken voor hoe je zelf leeft. Hoe je je tegenstrevers aanpakt. Zoals Nelson Mandela bijvoorbeeld. Met een brede glimlach. Of zoals Gandhi. Vriendelijk, beleefd en nederig. Het mooie is dat je er geen nieuwe wetten voor nodig hebt. Je kan er gewoon zelf mee beginnen. Wie weet wordt het opgemerkt. Door een kind dat nog op zoek is naar een handleiding voor de samenleving.

Voorleven. In stilte hoop ik dat er een dag komt dat dit het woord van het jaar wordt.

De Morgen (opinie), Guillaume Van der Stighelen, 11/12/12

Dit opiniestuk, aansluitend bij vorige artikels en reacties, sluit volledig aan bij mijn visie op opvoeden. Les nummer één van elke opvoeder, leerkracht, ouder, ...: je hebt een voorbeeldfunctie ten opzichte van het kind.

Ik hoor regelmatig van mensen dat je voetbal niet op televisie moet kijken, dat is 'niet echt'. Je moet naar het stadion trekken om de sfeer op te snuiven. Ooit deed ik dat. Sfeer.. Als je het geluk hebt dat je aan de winnende kant staat misschien. Dat geluk had ik niet, wat een gebrul en gescheld! Veel vaders met hun zoon, die soms nog vriendjes bij hadden. Mooie voorbeeldfunctie, papa's!

[Mortelmans Bart]

Interessant artikel!

Les nummer één van elke opvoeder, leerkracht, ouder, ...: je hebt een voorbeeldfunctie ten opzichte van het kind.

Hier ga ik volledig mee akkoord Veronique! Ik zou zelfs verder kunnen gaan met te zeggen dat het een voorwaarde is! Een kind kan niet opgevoed worden in het bijzijn van mensen zonder enig deftig besef van voorbeeldfunctie. Want opvoeden kan je ontleden in 'op' en 'voeden'. Wordt het kind optimaal gevoed?

Over voetbalgeweld denk ik wel dat iedereen zijn woordje daarover kan doen. Een paar weken voor het accident van de lijnrechter is er ook iets gebeurd in verband met een jonge scheidsrechter die in elkaar is geklopt door supporters. Dit is heel even aangereikt geweest in Reyers Laat. Daar kwam Frank de Bleeckere vertellen dat er terug een voorbeeldfunctie moet komen in het voetbal en dat begint bij de trainer. Dit sluit dus perfect aan met wat jij zegt Veronique.

[Nick.D*.Schutter]

Vier voetballers levenslang geschorst na dood grensrechter

Vier voetballers die bijna drie jaar geleden verantwoordelijk waren voor de verwondingen die een grensrechter opliep bij een jeugdwedstrijd in Nederland, mogen nooit meer voetballen. Een vijfde speler is voor zestig maanden geschorst. Dat heeft de tuchtcommissie van de KNVB maandag beslist. Richard Nieuwenhuizen overleed een dag na de betreffende wedstrijd tussen Buitenboys B3 en Nieuw Sloten B1 aan zijn verwondingen.

Vanwege de strafrechtelijke procedure van het Openbaar Ministerie, kon de voetbalbond pas in juni van dit jaar met de zaak beginnen. De spelers waren lopende de straf- en tuchtrechtelijke procedure al voorlopig geschorst. De vijf voetballers kunnen nog tegen de uitspraak van de tuchtcommissie in beroep.

De dood van Nieuwenhuizen, begin december 2012, zorgde voor veel ophef in Nederland. Het eerste weekeinde na de dood van de grensrechter lag het amateurvoetbal helemaal stil.

De tuchtcommissie vond de juniorregeling, met een maximale straf van 36 maanden niet voetballen, vanwege de omvang van het incident niet op z’n plaats en sprak daarom strafverzwaring uit. Ontzetting uit het lidmaatschap van de KNVB, wat voor vier van de vijf spelers geldt, is de maximale straf in de tuchtrechtspraak van het voetbal.

De schorsing van zestig maanden voor de vijfde voetballer is op 3 december 2012 al ingegaan. Hij is minder zwaar gestraft vanwege zijn blijk van verantwoordelijkheid voor zijn daden en het duidelijk betuigen van spijt over het leed dat hij de nabestaanden van Nieuwenhuizen heeft aangedaan, aldus de tuchtcommissie.

Bron: de Standaard, http://www.standaard.be/cnt/dmf20151026_01939002
Datum: 26/10/2015

Eigen mening: Goed dat ze worden gestraft maar ze zouden harder gestraft moeten worden. Ikzelf merk ook dat het respect van supporters en spelers t.o.v. scheidsrechters en grensrechters bij velen ver te zoeken is. Bij zo goed als elke beslissing van de scheidsrechter geven supporters of spelers commentaar. De beslissing van de scheidsrechter zou altijd gerespecteerd moeten worden en men zou er niet mogen tegen ingaan. Dit haalt toch niets uit want de beslissing van de scheidsrechter staat vast en wordt dus niet meer gewijzigd. De vijfde speler is minder zwaar gestraft vanwege zijn blijk van verantwoordelijkheid voor zijn daden en het duidelijk betuigen van spijt. Dat wilt dus zeggen dat de anderen geen spijt hebben en hun verantwoordelijkheid niet opnemen. Ik vind dat zij nog zwaarder gestraft mogen worden. Ze zouden ook nog een stadionverbod moeten krijgen.

[Barst]

Dat is pas een follow-up bericht!